ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΙΡΗΝΗ

έρευνα:φιλιώ.

ΝΕΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ

«Αφού ξέρεις ότι μπορώ να κάνω ό,τι μου ζητήσεις»

    

Στις αρχές του Οκτωβρίου είχαμε πάει μαζί με τον κουνιάδο μου και την γυναίκα μου στο Άνω Σούλι σε μια ταβέρνα. Μόλις φτάσαμε στην ταβέρνα, λίγο πριν, είδαμε την πινακίδα που έδειχνε τον δρόμο προς το μοναστήρι του Αγ. Ραφαήλ. Λέει η κουνιάδα μου, δεν πάμε να προσκυνήσουμε; Πάμε, είπαμε ομόφωνα και οι τέσσερις. Ανηφορήσαμε λοιπόν προς το μοναστήρι. Μόλις φτάσαμε ήταν η ώρα που το μοναστήρι έκλεινε.
Ο καλόγερος όμως μας είδε απογοητευμένους και μας πέρασε μέσα. Το μοναστηράκι λιτό, απλό και ένοιωθες να σε τυλίγει αγάπη, καλοσύνη, ηρεμία. Ο καλόγερος μας πήγε στην εκκλησία που γίνεται η λειτουργία. Στο προσκύνημα δεν ανεβήκαμε γιατί δεν θέλαμε να γίνουμε βάρος λόγω της περασμένης ώρας. Το απόγευμα που γύρισα σπίτι άρχισε να με ενοχλεί ένας πόνος ελαφρύς στον αυχένα. Σκέφτηκα πως κρύωσα, γιατί είχα το παράθυροτου αυτοκινήτου ανοιχτό. Όμως τη νύχτα ο πόνος έγινε οξύς και δεν μεάφησε να κοιμηθώ. Τι ζεστά, τι παυσίπονα, τίποτα. Με έπιασε έναςπανικός και μια τρομάρα. Φοβήθηκα ότι είναι βλάβη στον αυχένα, στους σπονδύλους και όντως είχα δίκιο. Αυτό έδειξε η πλάκα. Έχωχειρουργηθεί αρκετές φορές, έχω κάνει δύο σπονδυλοδεσίες με αποτέλεσμα να έχω οκτώ λάμες και δέκα βίδες στην σπονδυλική στήλη μου. Γι’ αυτό δεν αντέχω άλλο τα χειρουργεία. Την άλλη μέρα οιπόνοι συνεχίστηκαν και απλώθηκαν. Το βράδυ δεν κοιμήθηκα μόνοβόγκαγα από τους πόνους. Το μεσημέρι της επομένης ξάπλωσα μήπωςμπορέσω να κοιμηθώ. Τότε λοιπόν θυμήθηκα τα λόγια που μου είπε ο καλόγερος «ο Άγιος θεραπεύει τις ασθένειες». Έτσι με πήρε ο ύπνος. Κάποια στιγμή ξυπνώ από ένα φως που μπήκε στα μάτια μου. Σηκώνομαι να δω ποιος άνοιξε το παράθυρο και δεν είδα τίποτα, το παράθυρο κλειστό. Ξανά πέφτω να κοιμηθώ και μόλις κλείνω τα μάτια μου σχηματίστηκαν μπροστά μου τρία φωτεινά φωτοστέφανα. Ένα μεγάλο, ένα μικρότερο και ένα μικρούλι. Πετάχτηκα και είπα ότι ο Άγιος Ραφαήλ ήρθε να με βοηθήσει. Το Σαββάτο το βράδυ έπεσα να κοιμηθώ στεναχωρημένη με έγνοια για τον άνδρα μου, που εκτός που έχει κάνει χειρουργείο καρκίνου, έχει σε εκείνο το σημείο ένα εξάνθημα που δεν μπορούμε να το καταπολεμήσουμε με καμία θεραπεία, έχουμε αλλάξει τρεις. Έκλαιγα λοιπόν και για τους δυο μας. Προς το ξημέρωμα άκουσα μία φωνή να μου λέει «Αφού ξέρεις ότι μπορώ να κάνω ό,τι μου ζητήσεις, γιατί δεν έρχεσαι να σου δώσω λάδι από το καντήλι μου». Μόλις ξύπνησε ο άνδρας μου του λέω, το και το, πάμε στο μοναστήρι τώρα. Έτσι, φτάσαμε στο μοναστήρι, πήγαμε στο προσκύνημα και του ζήτησα βοήθεια για μένα να με φυλάξει μακρυά από τα χειρουργεία να με αφήσει να ζήσω χωρίς πόνους πια και να βοηθήσει να ιαθεί ο άνδρας μου. Φεύγοντας πήρα και λαδάκι από το ακοίμητο καντηλάκι του Αγίου Ραφαήλ και πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Ο πόνος μου στον αυχένα άρχισε να μου περνά και μέχρι το σπίτι δεν είχα πόνους. Ο γιατρός που ξαναπήγα ξαφνιάστηκε πως μου πέρασε τόσο γρήγορα. Ο άνδρας μου τώρα είναι πολύ καλά και το κυριότερο αυτός που είναι αντιδραστικός με τα μοναστήρια, τώρα έχει αλλάξει, δέχτηκε που του έκανα θεραπεία με το άγιο λαδάκι. Όλα είναι δόξα τω Θεώ καλά θα είναι ακόμα καλύτερα, το νοιώθω. Δοξάζω τους Αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη και τους ευχαριστώ.

Α.Π. – Κερατέα.

«Είμαι και εγώ μια μάνα όπως όλες οι μάνες του κόσμου»

Άγιέ μου Ραφαήλ.

Είμαι και εγώ μια μάνα όπως όλες οι άλλες του κόσμου, και θέλω μέσα από την καρδιά μου και όλη η οικογένειά μου να σε ευχαριστήσουμε για το θαύμα που έκανες στο παιδί μου.

            Πριν από ένα χρόνο έκανε εγχείρηση μόρφωμα στο επινεφρίδιο και τέλος Οκτωβρίου μετά από εξετάσεις που έγιναν στο θυροειδή μας ειδοποίησαν οι γιατροί, ότι πρέπει να χειρουργηθή επειγόντως, διότι είχε καρκίνο στο θυροειδή. Έφυγε αμέσως και πήγε στην κλινική, έκανε την εγχείρηση και οι γιατροί μας δώσανε τρεις μήνες ζωή. Το παιδί μου όμως μέχρι και σήμερα δεν είχε ιδέα, και ούτε έχει για ό,τι συνέβαινε. Είμαστε όλη η οικογένεια σε άσχημη κατάσταση.

            Μία φίλη μας οικογενειακή όμως μπήκε τυχαία στο ίντερνετ και βρήκε το Μοναστήρι σας και τον Άγιο Ραφαήλ. Μίλησε με τον ηγούμενο, του είπε την ιστορία του φίλου της με δάκρυα στα μάτια. Αυτός μόλις άκουσε όλα όσα συμβαίνανε, της απάντησε: «Μην στεναχωριέσαι κορίτσι μου και ο φίλος σου θα γίνη καλά. Από όλα αυτά που μου λες δεν έχει τίποτα». Επίσης η κόρη μου κάθε μέρα σε παρακαλούσε Άγιέ μου θερμά να κάνεις το θαύμα σου στον αδελφό της.

            Περιμέναμε με αγωνία να βγούνε όλα τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Μόλις βγήκαν και είδανε ότι ήταν όλες αρνητικές δεν το πιστεύανε ούτε οι γιατροί. Μόνο ένα θαύμα έλεγαν ότι έχει γίνει και σηκώσανε τα χέρια ψηλά.

            Σήμερα το παιδί μου είναι μια χαρά. Ήλθε στο Μοναστήρι σου, προσκύνησε την εικόνα σου και πήρε και λαδάκι και σταυρώνεται καθημερινά.

            Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου Άγιέ μου και να είσαι προστάτης σε όλη την οικογένειά μας.

            Με σεβασμό και ευλάβεια, η μητέρα του Φ.Ρ.

«Με προσκάλεσε ο Άγιος Ραφαήλ και δεν μπορώ να αρνηθώ!»

Την Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012, κατά τις 19.00 το απόγευμα, η γυναίκα μου, μου διάβαζε τα θαύματα του Αγίου Ραφαήλ, του Αγίου Νικολάου και της Αγίας Ειρήνης από ένα βιβλίο που της χάρισε μια φίλη της και μετά με πήρε ο ύπνος. Όταν ξύπνησα, της διηγήθηκα το όνειρό μου. Της είπα ότι ήμασταν σ’ έναν μεγάλο δρόμο με το αυτοκίνητό μας και βρεθήκαμε σε μία διασταύρωση. Δεν ξέραμε που να πάμε. Εκεί φανερώθηκε ένας ψηλός άνδρας, του οποίου δεν μπορούσα να διακρίνω το πρόσωπό του. Μου έγνεψε με το δάκτυλο και μου είπε: «Να έρθετε στον ναό μου, να πάρετε λάδι, να σταυρωθείτε και όλα αυτά που θέλετε, θα γίνουν!». Ήμουν πολύ ταραγμένος γιατί έβλεπα στο όνειρό μου ότι είχα χάσει το δρόμο μου. Ξαφνικά φύγαμε από την κίνηση και τα φανάρια και βρεθήκαμε με το αυτοκίνητο μπροστά σε ένα όμορφο, πράσινο και ερημικό τοπίο, όπου είδα μια περίφραξη από συρματόπλεγμα με πύλη, που μου έμοιαζε σαν στρατόπεδο. Όταν μπήκα μέσα και πέρασα την πύλη, αντίκρυσα έναν ωραίο κήπο με ελιές, τριανταφυλλιές και γενικά με πολύ πράσινο. Προχώρησα και είδα στο δεξί μου χέρι ακριβώς, έναν ναό με μαρμάρινα σκαλοπάτια, μαρμάρινες πλάκες και κολώνες με καμάρες. Ξαφνικά την ώρα εκείνη ξύπνησα. Διηγήθηκα στη γυναίκα μου το όνειρό μου συγκλονισμένος και αναστατωμένος. Αφού της διηγήθηκα όλο το όνειρο, η γυναίκα μου, μου είπε: «Μήπως είναι ο ναός του Αγίου Ραφαήλ;». Αυτό συμπέρανε, διότι μου διάβαζε τα θαύματα του Αγίου και της απάντησα ότι δεν ξέρω, γιατί δεν έχω δει ποτέ μου τον συγκεκριμένο ναό. Η γυναίκα μου μπήκε στο ίντερνετ και έψαξε να δει αρχικά πως είναι ο ναός του Αγίου Ραφαήλ στη Μυτιλήνη και μου τον έδειξε. Της είπα ότι δεν ήταν ο ναός που είδα στο όνειρό μου και ξάπλωσα ξανά. Μετά η γυναίκα μου έψαξε κι’ άλλο και βρήκε το ναό του Αγίου Ραφαήλ στον Μαραθώνα και μου είπε φωνάζοντας: «Έλα να δεις μήπως είναι αυτός ο ναός». Έτρεξα να τον δω και τότε δεν πίστευα στα μάτια μου, ήταν ο ναός και ο κήπος, όπως ακριβώς τα είδα στο όνειρό μου! Αμέσως αποφάσισα να πάμε στον ναό του Αγίου Ραφαήλ. Είπα: «Με προσκάλεσε ο Άγιος Ραφαήλ και δεν μπορώ να αρνηθώ!». Πράγματι, την Κυριακή 25-11-2012 ξεκινήσαμε με το αυτοκίνητο για τον ναό του Αγίου Ραφαήλ στον Μαραθώνα. Βρεθήκαμε σε μια διασταύρωση, όπως την είχα δει στο όνειρό μου, ήταν ίδια και χαθήκαμε όπως στο όνειρο! Βέβαια, βρήκαμε το δρόμο μας, αφού μας βοήθησε ένας πολύ ευγενικός κύριος. Φτάσαμε και τι να δω; Το όμορφο καταπράσινο ερημικό τοπίο, την πύλη με το συρματόπλεγμα, τον κήπο με τις ελιές, τις τριανταφυλλιές, τον ναό με τις μαρμάρινες πλάκες, τα μαρμάρινα σκαλοπάτια και τις κολώνες με καμάρες! Ακριβώς ίδια, όπως στο όνειρό μου! Συγκινήθηκα τόσο πολύ, που ένιωσα σαν να μου ρίχνουν κρύο νερό σ’ όλο μου το κορμί. Παρακολουθήσαμε τη Θεία Λειτουργία, προσκυνήσαμε τον Άγιο Ραφαήλ, την Αγία Ειρήνη και τον Άγιο Νικόλαο και πήραμε βαμβακάκι με λάδι από την ακοίμητη κανδήλα του. Ένιωσα ηρεμία, γαλήνη και ήμουν σίγουρος ότι οι Άγιοι θα με βοηθούσαν σ’ ότι τους ζητούσα. Μου άρεσε τόσο πολύ, που δεν ήθελα να φύγω από το ναό!

Παναγιώτης Θ.

Αθήνα, 4-12-2012

«Παρακάλεσα τον Άγιο Ραφαήλ να θεραπεύσει τον εγγονό μου»

Ο εγγονός μου Αναστάσης, 4 ½ ετών, πριν 6 μήνες, ξαφνικά διαγνώσθηκε ότι πάσχει από λευχαιμία τύπου Β. Εισήχθη στο Ογκολογικό Παίδων «ΕΛΠΙΔΑ» και το γεγονός αυτό συντάραξε όλη την οικογένεια και μας αποδιοργάνωσε ψυχικά και σωματικά.

            Εγώ, η γιαγιά του παιδιού βρίσκομαι τα τελευταία χρόνια σε αναπηρική καρέκλα λόγω πολυομυελίτιδος.

            Από περίεργες κι’ ανεξήγητες συγκυρίες έφτασα για ολιγοήμερες διακοπές στο Μαραθώνα. Σχεδίαζα να ταξιδέψω στη Μυτιλήνη, να προσκυνήσω και να προσευχηθώ στον Άγιο Ραφαήλ.

            Στο Μαραθώνα όμως, πληροφορήθηκα την ύπαρξη της Μονής Αγίου Ραφαήλ, στο Άνω Σούλι. Τη Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012, από λανθασμένη πληροφόρηση, έφτασα στη Μονή το μεσημέρι, λίγο πριν σταματήσει το επισκεπτήριο. Ωστόσο, ο μοναχός Ειρηναίος μας άνοιξε την πόρτα και μας οδήγησε στην εκκλησία. Εξήγησα στο μοναχό ότι ο λόγος της επίσκεψής μου δεν ήταν να προσευχηθώ για μένα που είμαι στην καρέκλα, αλλά για τον άρρωστο εγγονό μου. Ο μοναχός Ειρηναίος μας διηγήθηκε την ιστορία του Αγίου Ραφαήλ και τη θαυμαστή εμφάνισή του στον ιερό τόπο της Μονής.

            Προσευχήθηκα συντετριμμένη και παρακάλεσα τον Άγιο Ραφαήλ να θεραπεύσει τον εγγονό μου. Το ίδιο απόγευμα, με ειδοποίησαν η κόρη μου και ο γιος μου ότι όλες οι νέες εξετάσεις που έγιναν την ημέρα αυτή (διότι γίνονταν νέες εξετάσεις που καθόριζαν την εξέλιξη της εκάστοτε θεραπείας του παιδιού) ήσαν καθαρές!! Αυτό εγώ το απέδωσα σε θαύμα του Αγίου Ραφαήλ και Τον ευχαρίστησα κλαίγοντας που εισήκουσε την προσευχή μου την ίδια κιόλας μέρα!

            Η ιατρική παρακολούθηση συνεχίζεται μέχρι σήμερα από τους γιατρούς, όπως πάντοτε σε τέτοιες ασθένειες. Το παιδί είναι καθαρό, ζωηρό, με διάθεση και ξαναγύρισε κοντά στην οικογένειά του. Μακάρι ο Θεός να χαρίζει υγεία σε όλα τα παιδιά του κόσμου, με τις πρεσβείες των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης και όλων των Αγίων.

Θεανώ Τ.

Αθήνα, 30/10/2012

«Άγιε Ραφαήλ, χάρισέ μου ένα παιδί!»

«Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την αγάπη σας.

            Με το σύζυγό μου προσπαθούσαμε δύο σχεδόν χρόνια να τεκνοποιήσουμε, είχαμε κάνει όλες τις εξετάσεις και δεν έδειξαν καμία ιδιαίτερη πάθηση, όμως στην τελευταία εξέταση που έκανα έδειξε ότι έχω ένα σοβαρό πρόβλημα στην μήτρα.

            Ο Γιατρός μου με Λαπαροσκόπηση μου αφαίρεσε τις μικρές κύστες (Μήνας Φεβρουάριος) και μου τόνισε ότι εάν μέχρι το Σεπτέμβριο δεν έχω συλλάβει τότε θα έπρεπε με χάπια για ένα χρόνο να μου κόψει την έμμηνο ρύση.

            Κάποια Κυριακή πήγα στον Άγιο Εφραίμ και τον παρακάλεσα να μου χαρίσει ένα παιδί. Το ίδιο σχεδόν βράδυ, είδα στον ύπνο μου ένα ψηλό καλόγερο μέσα στο κήπο του σπιτιού μας να κοιτάει εμένα και το σύζυγό μου, εγώ του φώναζα «σε παρακαλώ, χάρισέ μας ένα παιδί». Εκείνος γύρισε την πλάτη, βγήκε από το σπίτι και στάθηκε σ’ ένα μικρό βουναλάκι, (ίδιο ακριβώς με του μοναστηριού του Αγίου Ραφαήλ στο Άνω Σούλι, αν και τότε δεν το ήξερα ακόμα…) και μας έγνεψε να πάμε κοντά του.

            Όταν ξύπνησα, πήγα στην εικόνα του Αγίου Εφραίμ να το ευχαριστήσω, αλλά κατάλαβα ότι δεν ήταν ο Άγιος Εφραίμ εκείνος που με είχε επισκεφτεί.

            Μετά από δύο ημέρες ο πατέρας μου χάρισε το εικονάκι του Αγίου Ραφαήλ, της Αγίας Ειρήνης και του Αγίου Νικολάου από το Μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ από το Άνω Σούλι Μαραθώνος και τότε συνειδητοποίησα ότι ο Άγιος Ραφαήλ ήταν ο καλόγερος που ήρθε στο όνειρό μου και προσευχόμουν «Άγιε Ραφαήλ χάρισέ μου ένα παιδί, μην επιτρέψεις να μου σταματήσουν τον κύκλο.»

            Στις 12 Σεπτεμβρίου το πρωί, ανοίγοντας τα μάτια μου, βλέπω ένα ολοζώντανο μωρό αγγελάκι. Την ίδια μέρα κάνω το τεστ εγκυμοσύνης και ήταν θετικό. Πριν το κάνω όμως είπα στον Άγιο Ραφαήλ ότι εάν σήμερα το τεστ βγει θετικό, το παιδί που θα γεννηθεί θα πάρει το όνομά Σου. Την ίδια μέρα που το έμαθα παρακάλεσα τον Άγιο να μου δείξει για ακόμη μία φορά ότι παιδί το έστελνε ο Άγιος.

            Εκείνο το βράδυ, εμφανίστηκε ο Άγιος Ραφαήλ στον ύπνο μου, πάνω στο βουναλάκι, και έτσι βεβαιώθηκα για ακόμη μια φορά ότι το παιδί αυτό ήταν δώρο δικό Του.

            Διανύοντας το πρώτο μήνα εγκυμοσύνης μου συνάντησα με τον πατέρα μου, έναν πιστό και χαρισματικό άνθρωπο, ο οποίος με το που έμαθε το χαρμόσυνο συμβάν της τεκνοποιήσεως, χωρίς εμείς να του αναφέρουμε ότι είναι δώρο του Αγίου Ραφαήλ, μας είπε ότι «το παιδί αυτό θα ονομαστεί Ραφαήλ».

            Μετά από τρεις μήνες με τον πατέρα μου επισκεφτήκαμε το Μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ στο Άνω Σούλι. Όταν είδα τον Άγιο Ραφαήλ να στέκει πάνω σ’ αυτό το ύψωμα, ήταν τότε που συνειδητοποίησα ότι ο χώρος έμοιαζε με τον τόπο που είδα στον ύπνο μου, προσκύνησα και παρακάλεσα να μου δείξει για ακόμη μία φορά το μεγαλείο Του.

            Την ίδια μέρα θα έκανα μια εξέταση που θα έδειχνε το φύλο του μωρού. Ήξερα ότι σίγουρα θα ήταν αγόρι για να βγει το όνομά Του. Έτσι και έγινε. Σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, Τον παρακαλούσα να με αφήσει να δουλέψω μέχρι και την τελευταία μέρα, αν γινόταν να φύγω από τη δουλειά και να πάω στο Μαιευτήριο και έτσι ακριβώς συνέβη.

            Δούλεψα μέχρι τις πέντε το απόγευμα και στις έντεκα πήγα στο Μαιευτήριο.

            Είχα δύσκολη γέννα. Δεκαεπτά ώρες χρειάστηκαν. Την ώρα του τοκετού ο γιατρός μου έφερε ένα φυλακτό που του το έδωσε ο πατέρας μου. Μόλις τελικά γέννησα, ο γιατρός είπε στον πατέρα μου ότι έχουμε τη χάρη του Αγίου Ραφαήλ, γι’ αυτό γέννησα φυσιολογικά και όχι με καισαρική. Και με τη βοήθεια του Αγίου Ραφαήλ θα δοθεί το όνομα του Αγίου και θα βαπτισθεί εις τον Αγιασμένο Τόπο Του εις

το Μοναστήρι Του στο Άνω Σούλι του Μαραθώνα.»

Β. Β.
Αθήνα, 8/9/2012

«Με λένε Ραφαήλ… Θυμήσου, κάποια στιγμή θα με χρειαστείς!»

Με μεγάλη συγκίνηση αλλά και λαχτάρα, αξιώνομαι κι’ εγώ, ύστερα από δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια, να μοιραστώ με όλους τους χριστιανούς αδελφούς μου, το Μέγα Θαύμα που έκανε και στη δική μου οικογένεια ο Άγιος Ραφαήλ.

            Από το γάμο μας έχουμε αποκτήσει τρεις γιούς. Ο τρίτος γιος μας, γεννήθηκε πρόωρα, τον Οκτώβριο του 1994, στις τριάντα εβδομάδες κύησης. Παρέμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα σε θερμοκοιτίδα, παρόλ’ αυτά, κατάφερε να ανταπεξέλθει και να μεγαλώσει σαν φυσιολογικό μωρό. Εμείς χαιρόμασταν την οικογένειά μας και τίποτε δεν φαινόταν να σκιάζει την ευτυχία μας.

            Όπως κάθε καλοκαίρι, έτσι και το καλοκαίρι του 1994 (πριν δεκαοχτώ χρόνια) περνούσαμε ξέγνοιαστα τις διακοπές μας στο σπίτι μας, στο νησί. Ένα μεσημέρι λοιπόν, αφού ξεφύλλισα ένα εβδομαδιαίο περιοδικό και έλυσα γρίφους και σταυρόλεξα, αποκοιμήθηκα. Τότε είδα ένα παράξενο όνειρο: Έναν καλόγερο με γκρι σκούρα ράσα, με μυτερή καλοσχηματισμένη γενειάδα, μετρίου αναστήματος, να στέκεται όρθιος ανάμεσα σε αραιή βλάστηση και χαμηλά δεντράκια. «Με λένε Ραφαήλ» μου είπε και δείχνοντάς μου με το χέρι του μια βραχώδη σπηλιά στο πλάι του, συνέχισε «Εδώ είναι το σπίτι μου. Θυμήσου, κάποια στιγμή θα με χρειαστείς. Να θυμάσαι το Όνομά μου!». Ξύπνησα! «Ραφαήλ;» αναρωτήθηκα. Δεν ξέρω κανέναν Άγιο ονόματι Ραφαήλ. Μη θέλοντας να ξεχάσω το όνομά του, το σημείωσα στο περιοδικό που διάβαζα πριν αποκοιμηθώ. Ύστερα συνέχισα τον μεσημεριανό μου ύπνο, μην ξέροντας πόσο σπουδαίο ρόλο θα έπαιζε αυτό το όνειρο λίγες μέρες αργότερα. Όταν λοιπόν ξύπνησα, ρώτησα τη μητέρα μου, αν ήξερε κάποιον Άγιο με αυτό το όνομα. «Όχι» ήταν η απάντηση.

            Οι μέρες πέρασαν και οι διακοπές τελείωσαν. Επιστρέψαμε στο σπίτι μας, στη Ν. Μάκρη. Όλα πήραν τον καθημερινό τους ρυθμό. Ώσπου μια μέρα, ξαφνικά ο μικρός μας γιος (ήταν τότε 9 μηνών) παίζοντας στο πάρκο του, έπεσε στο πλάι ανάμεσα στα παιχνίδια του. Έμοιαζε να πεθαίνει. Μελανιασμένος, μούσκεμα από τον ιδρώτα, ανοιγόκλεινε το στοματάκι του σαν το πουλάκι που αφήνει την τελευταία του πνοή. Αμέσως, το μετέφερα στο νοσοκομείο, όπου οι γιατροί διέγνωσαν απώλεια αισθήσεων. Πιθανόν, είπαν, έβαλε κάποιο παιχνιδάκι στο στόμα του που του έφραξε για λίγο την αναπνοή. Τίποτε σπουδαίο. Έτσι επιστρέψαμε σπίτι. Όμως την ίδια ημέρα το ξανάπαθε για δεύτερη και τρίτη και τέταρτη φορά. Οπότε νοσηλεύτηκε για αρκετό χρονικό διάστημα στο νοσοκομείο Παίδων. Οι γιατροί μετά από πολλές εξετάσεις, διέγνωσαν κάποιο πρόβλημα στον εγκέφαλο. Πρόβλημα που θα το ακολουθούσε για την υπόλοιπη ζωή του.

            Πάνω, όμως, από την ιατρική διάγνωση και πέρα από την φαρμακευτική θεραπεία, στέκεται ψηλότερα η θρησκεία μας με όλους τους Αγίους της. Έτσι, λοιπόν, μέσα στη στενοχώρια μου και τη θλίψη μου, εκεί που νόμισα πως η ζωή μου μαύρισε και πως η χαρά από την οικογένειά μου χάθηκε για πάντα, άνοιξε η πόρτα του θαλάμου και μπήκε μέσα μια ηλικιωμένη γυναίκα που πουλούσε εικονίσματα Αγίων, για να ζήσει. Μέσα από τη μεγάλη τσάντα με τα εικονίσματα, επέλεξε τυχαία και μου πρότεινε ένα εικόνισμα. Ήταν αυτό του Αγίου Ραφαήλ. «Πάρε, παιδάκι μου, αυτή την εικονίτσα» μου είπε, «κι’ ο Άγιος Ραφαήλ θα κάνει καλά το παιδάκι σου». Τότε θυμήθηκα το όνειρο που είχα δει. Την ίδια ημέρα πήρα κι’ ένα τηλεφώνημα από παιδίατρο, συγγενικό πρόσωπο, ο οποίος μου είπε: «Εκεί που εμείς οι γιατροί σταματάμε, συνεχίζουν οι Άγιοι. Αύριο θα φύγει η πεθερά μου, θα πάει για ένα δικό μας τάμα στον Άγιο Ραφαήλ, στη Μυτιλήνη και θα ανάψει μια λαμπάδα και για το μωρό». Τότε κατάλαβα πως δεν ήμουνα μόνη και αβοήθητη όπως νόμιζα. Και πως το θαύμα δεν θα αργούσε να γίνει, καθώς ο Άγιος Ραφαήλ με τα δύο αυτά περιστατικά μου υπενθύμιζε το όνειρό μου και με οδηγούσε σε Εκείνον. Μέρα νύχτα, λοιπόν, παρακαλούσα τον Άγιο Ραφαήλ να γιατρέψει το παιδάκι μου «Άγιε μου Ραφαήλ, προσευχόμουν, βοήθησέ μας, μη μας αφήνεις αβοήθητους να σηκώσουμε τέτοιο Σταυρό». Ύστερα σκεπτόμουν ότι τα βάσανα είναι για όλους τους ανθρώπους … «Εσύ ξέρεις,Άγιε Ραφαήλ, εσύ θα μας οδηγήσεις. Αν νομίζεις πως αυτό είναι το θέλημα του Θεού μας, κάνε μας να νοιώσουμε ελαφρύτερο το Σταυρό μας».

            Οι ημέρες περνούσαν. Οι γιατροί είχαν βγάλει το συμπέρασμά τους. Οι κρίσεις του παιδιού έμοιαζαν επιληπτικές. Η φαρμακευτική αγωγή που δόθηκε στο παιδί, ήταν αγωγή για επιληψία. Όμως, ο Άγιος Ραφαήλ είχε κάνει το θαύμα Του, διότι στο κέντρο επιληψίας οι νέες εξετάσεις που έγιναν στον εγκέφαλο του μωρού δεν έδειξαν καμία απολύτως βλάβη.

            Τις επόμενες ημέρες επισκεφθήκαμε την Παναγία της Τήνου, προκειμένου να ανάψουμε μια λαμπάδα για την υγεία του παιδιού και να την ευχαριστήσουμε για το μεγάλο δώρο που μας είχε χαρίσει με τη Μεσιτεία Της. Στο δρόμο, λοιπόν, προς την Χάρη Της, μας πλησίασε ένα μικρό αγοράκι. «Κυρία» μου είπε, «ξέρετε πως με λένε;». «Πώς σε λένε αγοράκι μου;» αποκρίθηκα. «Ραφαήλ, κυρία» μου είπε και χάθηκε μέσα στον κόσμο. Χάθηκε ανάμεσα στον κόσμο; Ή εξαφανίστηκε σαν άγγελος; (!) Αυτό δεν μπόρεσα να το καταλάβω. Όμως, για μένα εκείνη τη στιγμή μου φάνηκε σαν άγγελος Κυρίου που μου έλεγε «Ο Άγιος Ραφαήλ είναι που έσωσε το παιδί σου, Εκείνον πρέπει να ευχαριστήσεις». Και πράγματι, ο Άγιος Ραφαήλ μας έκανε μεγάλο θαύμα. Οι μήνες πέρασαν και όλες οι ιατρικές εξετάσεις απέκλιναν όλο και περισσότερο από τις πρώτες και τελικά το παιδί μεγάλωσε χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα υγείας.

Εμείς ευχαριστούσαμε τον Άγιο Ραφαήλ που μας το χάρισε γερό και σιδερένιο. Και όλα αυτά τα χρόνια επισκεπτόμαστε κάθε εκκλησία που φιλοξενούσε Ιερά Λείψανα του Αγίου για προσκύνημα. Πέρασαν έτσι δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια. Κάποια ημέρα προσέξαμε στο δρόμο μια αφίσα που καλούσε τους πιστούς για την Εορτή του Αγίου Ραφαήλ, στο Άνω Σούλι του Μαραθώνα. Που να φανταζόμασταν πως ο Άγιος που είχε φέρει ξανά τη χαρά στο σπίτι μας βρισκόταν όλα αυτά τα χρόνια τόσο κοντά μας. Η μεγαλύτερη όμως έκπληξή μου ήταν πως επισκεπτόμενη για πρώτη φορά τη Μονή του Αγίου Ραφαήλ στο Άνω Σούλι, ανακάλυψα ότι το σημείο που είναι χτισμένη είναι ακριβώς το ίδιο σημείο που μου είχε υποδείξει ο Άγιος Ραφαήλ στον ύπνο μου, πριν από δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια, λέγοντάς μου ότι «εδώ είναι το σπίτι μου». Επισκεπτόμουν για πρώτη φορά τη Μονή, αλλά ήταν σαν να την ήξερα χρόνια. Ας είναι δοξασμένο το Όνομά Του, που με αξίωσε ύστερα από τόσα χρόνια να βρω και να βρεθώ στο «σπίτι του», και να προσκυνώ την Χάρη Του! Ας έχει όλο τον κόσμο στη Σκέπη Του!

Ευγενία Α., Ν. Μάκρη Αττικής

Της είπαν ότι το παιδάκι αυτό θα πέθαινε στη γέννα

Η Μαρία Κ. ήταν έγκυος και μετά από κάποιες ιατρικές εξετάσεις οι γιατροί της είπαν ότι κυοφορούσε δίδυμα, αλλά στο ένα από τα δύο διέγνωσαν τρύπα στην καρδιά. Της είπαν ότι το παιδάκι αυτό θα πέθαινε στη γέννα ή αν ζούσε θα είχε σοβαρό πρόβλημα σε όλη του τη ζωή. Το πολύ δυσάρεστο αυτό νέο συντάραξε όλη την οικογένεια και τους συγγενείς. Στενοχώρια, άγχος, απογοήτευση ήταν τα συναισθήματά τους. Παρ’ όλα αυτά δεν απελπίστηκαν. Προσευχήθηκαν στον Άγιο Ραφαήλ και επικοινώνησαν με τους πατέρες της Αδελφότητος του Αγίου Ραφαήλ στο Άνω Σούλι Μαραθώνα για να προσευχηθούν και κείνοι. Και το θαύμα έγινε! Το παιδάκι γεννήθηκε εύκολα και άνετα. Και μετά τη γέννα, οι γιατροί είπαν «τελικά δεν είχε τόσο μεγάλο πρόβλημα όσο πιστεύαμε. Θα χρειαστεί εγχείρηση, αλλά δεν είναι τόσο δύσκολη». Μετά δε από λίγο καιρό της είπαν: «Τελικά δεν θα χρειαστεί εγχείρηση, το παιδί πάει πάρα πολύ καλά». Οι γονείς είναι τρισευτυχισμένοι. Θαυμάζουν πόσο καλά πηγαίνει το παιδάκι τους και ευχαριστούν τον Άγιο Ραφαήλ που τους συμπαραστάθηκε σε αυτή τη δύσκολή τους δοκιμασία.

 «Άγιε Ραφαήλ προχώρα εσύ μπροστά και εγώ σ’ ακολουθώ»

Θα ήθελα να σας γράψω το θαύμα που μου έκανε ο Άγιος Ραφαήλ. Είμαι η Ελένη Χ. από την Αλεξάνδρεια Ημαθείας. Το Νοέμβριο του 2011 μαθαίνω από τον γυναικολόγο μου ότι είμαι έγκυος στο δεύτερο παιδάκι μου. Μου είπε ο γιατρός ότι πρέπει να πάω τον άλλο μήνα, δηλαδή τον Δεκέμβριο, να ακούσουμε την καρδούλα του μωρού. Περνάει ο καιρός και ήρθε η μέρα που πρέπει να κάνουμε τον υπέρηχο, να ακούσουμε την καρδούλα του μωρού. Πάμε στον γιατρό, με βάζει στον υπέρηχο, βλέπει από εδώ, βλέπει από εκεί, τίποτα. Ο σάκος πολύ πιο μεγάλος από την πρώτη φορά, αλλά άδειος. Δεν φαίνεται τίποτα. Εγώ και ο άντρας μου παγώνουμε. Ακούμε τον γιατρό να μας λέει ότι δεν ακούει την καρδούλα του μωρού και δεν βλέπει έμβρυο. Μας φωνάζει στο γραφείο του και μας λέει ότι πρέπει να κάνω τον καθαρισμό, δηλαδή απόξεση, για να μην μείνουν υπολείμματα στη μήτρα, γιατί είναι επικίνδυνο, μπορεί να προκληθεί σηψαιμία και θάνατος. Ήταν ημέρα Τρίτη όταν έγιναν όλα αυτά. Μας κλείνει ραντεβού για την Παρασκευή (3 μέρες μετά). Εμείς αυτές τις ημέρες ήμασταν πολύ στεναχωρημένοι. Παίρνω, λοιπόν, τηλέφωνο έναν από τους πατέρες της Αδελφότητος του Αγίου Ραφαήλ στο Άνω Σούλι Μαραθώνος, τον οποίο γνώριζα τηλεφωνικά και με στήριζε με τα καλά του λόγια, με τις ευχές και τις προσευχές του.

Γεμάτη πόνο του εξιστόρησα όσα συνέβησαν και τον παρακάλεσα να προσευχηθεί για μένα και το μωρό μου. Εκείνος μου έδωσε θάρρος και δύναμη. Μου είπε να μην απελπίζομαι, αλλά να έχω πίστη το Θεό και τους Αγίους. Μου είπε ότι θα προσευχηθεί, αλλά να προσευχηθώ και γω, να παρακαλέσω τον Άγιο Ραφαήλ να αναλάβει την κατάσταση και να λέω στον Άγιο Ραφαήλ: «Άγιε Ραφαήλ, προχώρα εσύ μπροστά και εγώ σ’ ακολουθώ!». Αυτό και έκανα. Έρχεται η Παρασκευή και πάμε στον γιατρό να κάνω την επέμβαση (δεν παύει να είναι χειρουργείο). Φτάνουμε στο ιατρείο. Ο γιατρός είναι πάνω στα χειρουργεία, γιατί έχει μια γέννα. Μόλις τελείωνε θα ανέβαινα και εγώ να κάνω την απόξεση. Περίμενα λίγη ώρα μαζί με τον άντρα μου και με μια φίλη μας. Χτυπάει το τηλέφωνο είναι ο γιατρός μου και ρωτάει την υπάλληλό του αν έχω έρθει και του λέει ότι είμαι στο ιατρείο του και είμαι έτοιμη να ανέβω πάνω για την επέμβαση. Τότε ο γιατρός της λέει να περιμένω να με ξαναδεί, προκειμένου να μου φύγει κάθε αμφιβολία, και μετά να γίνει η επέμβαση. Κατεβαίνει ο γιατρός, με φωνάζει και με βάζει στον υπέρηχο. Ο άντρας μου, σίγουρος ότι δεν υπάρχει μωρό, κάθεται έξω και με περιμένει. Βάζει ο γιατρός το μηχάνημα και τι να δει!

Θεέ μου, την καρδούλα να χτυπάει κανονικά και το έμβρυο, το οποίο το έβλεπα και εγώ!! Ο γιατρός τα έχασε. Με ξαναείδε 2-3 φορές. Βγαίνει έξω σαστισμένος, πάει στον υπολογιστή του να δει το ιστορικό μου (που να ήξερε ότι είχε βάλει ο Άγιος Ραφαήλ το χέρι Του). Μετά από λίγο έρχεται μέσα στον υπέρηχο, φωνάζει και τον άντρα μου και μας ανακοινώνει ότι η επέμβαση δεν μπορεί να γίνει, γιατί υπάρχει μωράκι και μάλιστα χτυπάει κανονικότατα η καρδούλα του. Η χαρά μας ήταν τόσο μεγάλη που δεν περιγράφεται με λόγια. Ήμασταν πανευτυχείς. Με το που φύγαμε από τον γιατρό η πρώτη σκέψη που είπα στον άντρα μου και την φίλη μας ήταν να πάω να ανάψω ένα κεράκι στον Άγιο Ραφαήλ. Ευχαριστήσαμε τον Άγιο Ραφαήλ μέσα από την καρδιά μας για το θαύμα που μας έκανε. Είναι ο προστάτης μου Άγιος, όπως είναι και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και η Παναγία μας. Μας βοηθάει καθημερινά με την παρουσία Του. Θα  Τον ευχαριστώ σε όλη μου τη ζωή! Ευχαριστώ για όλα Άγιέ μου Ραφαήλ!

Σημείωση: Ο Άγιος Ραφαήλ, εκτός από προστάτης των ασθενών, είναι και προστάτης των εγκύων. Όπως πολλές γυναίκες το έχουν βιώσει και συχνά τους το αποκαλύπτει ο ίδιος ο Άγιος Ραφαήλ σε όνειρο, προτρέποντάς τις να Τον επικαλούνται για να προστατεύει και εκείνες και τα παιδιά που κυοφορούν και να τις βοηθά να έχουν καλή γέννα.π ηγη.:http://saintrafaelnikolaosirinifromlesvos.blogspot.gr/2014/01/blog-post.html