Έρευνα άρθρου:
Το νόημα της ζωής🌹
Κάθε φορά, ἀγαπητοί μου, ποὺ γίνεται θεία λειτουργία, διαβάζονται δύο ἱερὰ ἀναγνώσματα, εὐαγγέλιο καὶ ἀπόστολος. Καὶ τὰ δύο περιέχουν λόγια μεγάλα καὶ ὑψηλά, ποὺ ἐὰν ὁ ἄνθρωπος τὰ ἐφήρμοζε ἡ γῆ θὰ γινόταν παράδεισος. Σήμερα θὰ προσπαθήσω –μὲ ἁπλᾶ λόγια ὥστε νὰ μὲ καταλάβουν καὶ οἱ πιὸ ἀγράμματοι– νὰ ἐξηγήσω ἕνα λόγο ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ἀκούσαμε· λόγο ὄχι ἀπὸ τὸ εὐαγγέλιο (τὸ γνωστὸ περὶ Ζακχαίου), ἀλλὰ ἀπὸ τὸν ἀπόστολο. Ἡ πρώτη φράσι ποὺ εἶπε σήμερα ὁ ἀπόστολος εἶνε· «Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος» (Α΄ Τιμ. 4,9). Τί σημαίνουν τὰ λόγια αὐτά;
Ὁ ἀπόστολος ἀπευθύνεται στὸ μαθητή του Τιμόθεο ποὺ ἐγκατέστησε ἐπίσκοπο στὴν Ἔφεσο, τὴ μεγάλη πόλι τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, καὶ τοῦ λέει· Παιδί μου, πρόσεχε, πρόσεχε. Δεξιὰ – ἀριστερά, παντοῦ, παραμονεύουν ἐχθροὶ ποὺ ζητοῦν ν᾽ ἁρπάξουν τὸν πολύτιμο θησαυρό. Καὶ ὁ θησαυρὸς δὲν εἶνε διαμάντια, χρυσάφι, ἀσήμι· εἶνε ἡ πίστις μας. Πρόσεχε τὴν πίστι. Διότι ἡ πίστις μας δὲν εἶνε ψεύτικη· εἶνε ἡ μόνη ἀληθινή, στὴν ὁποία πρέπει νὰ δώσουμε ὅλη τὴν ἐμπιστοσύνη μας. Ὁ λόγος της εἶνε ἀξιόπιστος, «πιστὸς ὁ λόγος». Πρέπει νὰ πιστέψουμε, νὰ παραδεχθοῦμε αὐτὰ ποὺ διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας. Δὲν ὑπάρχουν, ναὶ δὲν ὑπάρχουν στὸν κόσμο ἄλλα λόγια πιὸ ὡραῖα ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ δίδαξε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.
⃝ Μᾶς δίδαξε ἀκόμα ὁ Χριστός, ὅτι ὁ Θεὸς εἶνε ἕνας, ἀλλὰ ὁ ἕνας Θεὸς εἶνε τρία πρόσωπα, Πατὴρ Υἱὸς καὶ ἅγιον Πνεῦμα – ἁγία Τριάς, ἐλέησον τὸν κόσμον σου. Αὐτὸ πιστεύουμε ἐμεῖς. Οἱ μωαμεθανοὶ πιστεύουν στὸν Ἀλλὰχ καὶ ἄλλοι ἀλλοῦ· ἐμεῖς διαφέρουμε ἀπ᾿ ὅλα τὰ θρησκεύματα, διότι πιστεύουμε στὴν ἁγία Τριάδα – Πάτερ Υἱὲ καὶ Πνεῦμα, ἐλέησον τὸν κόσμον σου. Αὐτὴ εἶνε ἡ πίστι μας, φυτεμένη στὴν καρδιά μας καὶ λάμπει σὰν ἄστρο φωτεινό.
⃝ Δίδαξε ἀκόμα ὁ Χριστός μας, ὅτι τὸ ἕνα πρόσωπο τῆς ἁγίας Τριάδος, ὁ Υἱός, κατέβηκε ἀπὸ τὰ ὕψη τοῦ οὐρανοῦ ἐδῶ στὴ γῆ καὶ φόρεσε σάρκα ἀνθρωπίνη ἀπὸ τὰ πάναγνα αἵματα τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἔγινε ἄνθρωπος σὰν κ᾽ ἐμᾶς πλὴν τῆς ἁμαρτίας. Κήρυξε, θαυματούργησε, ὑπέμεινε τὰ φρικτὰ πάθη ποὺ περιγράφουν τὰ εὐαγγέλια, σταυρώθηκε, ἀναστήθηκε καὶ ἀναλήφθηκε στοὺς οὐρανούς. Καὶ ὅλα αὐτά, γιὰ νὰ σώσῃ τὸν ἄνθρωπο.
⃝ Δίδαξε ἀκόμα ὁ Χριστός μας, ὅτι ἵδρυσε τὴν ἁγία του Ἐκκλησία, μὲ τὰ ἑπτὰ μυστήριά της μὲ τὰ ὁποῖα ἁγιάζεται κάθε πιστός.
⃝ Δίδαξε ἀκόμα ὁ Χριστός μας, ὅτι θὰ ἔρθῃ πάλι. Ναὶ θὰ ἔρθῃ – δὲν εἶνε ψέμα, εἶνε ἀλήθεια. Ὅσο εἶστε βέβαιοι ὅτι αὔριο ξημερώνει Δευτέρα, τόσο νὰ εἶστε βέβαιοι ὅτι θὰ ἔρθῃ μία «ἡμέρα μεγάλη καὶ ἐπιφανής» (Ἰωὴλ 3,4. Πράξ. 2,20), κατὰ τὴν ὁποία ὁ Χριστὸς θὰ ἔρθῃ, ὄχι πλέον ὡς νήπιο ὅπως πρῶτα στὴ Βηθλεέμ, ἀλλὰ ὡς βασιλεύς. Θὰ στήσῃ παγκόσμιο δικαστήριο καὶ ἐνώπιόν του θὰ δικαστοῦμε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ὅλων τῶν αἰώνων, ἀπὸ τὸν Ἀδὰμ μέχρι τὸν τελευταῖο, ἄντρες καὶ γυναῖκες, μικροὶ καὶ μεγάλοι· καὶ ἄλλοι μέν, «οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες», θὰ ἀπέλθουν «εἰς ζωὴν αἰώνιον», «οἱ δὲ τὰ φαῦλα πράξαντες» καὶ ἀμετανόητοι, ποὺ δὲν ἔρριξαν ποτέ ἕνα δάκρυ γιὰ τὶς ἁμαρτίες τους, «ἀπελεύσονται εἰς κόλασιν αἰώνιον» (Ἰω. 5,29. Ματθ. 25,46). «Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος· ἀμήν» (Σύμβ. πίστ. 11-12).
ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΝΑ ΜΕΙΝΗΣ, ΜΕΙΝΕ ΠΙΣΤΟΣ!
Κάθε φορά, ἀγαπητοί μου, ποὺ γίνεται θεία λειτουργία, διαβάζονται δύο ἱερὰ ἀναγνώσματα, εὐαγγέλιο καὶ ἀπόστολος. Καὶ τὰ δύο περιέχουν λόγια μεγάλα καὶ ὑψηλά, ποὺ ἐὰν ὁ ἄνθρωπος τὰ ἐφήρμοζε ἡ γῆ θὰ γινόταν παράδεισος. Σήμερα θὰ προσπαθήσω –μὲ ἁπλᾶ λόγια ὥστε νὰ μὲ καταλάβουν καὶ οἱ πιὸ ἀγράμματοι– νὰ ἐξηγήσω ἕνα λόγο ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ἀκούσαμε· λόγο ὄχι ἀπὸ τὸ εὐαγγέλιο (τὸ γνωστὸ περὶ Ζακχαίου), ἀλλὰ ἀπὸ τὸν ἀπόστολο. Ἡ πρώτη φράσι ποὺ εἶπε σήμερα ὁ ἀπόστολος εἶνε· «Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος» (Α΄ Τιμ. 4,9). Τί σημαίνουν τὰ λόγια αὐτά;Ὁ ἀπόστολος ἀπευθύνεται στὸ μαθητή του Τιμόθεο ποὺ ἐγκατέστησε ἐπίσκοπο στὴν Ἔφεσο, τὴ μεγάλη πόλι τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, καὶ τοῦ λέει· Παιδί μου, πρόσεχε, πρόσεχε. Δεξιὰ – ἀριστερά, παντοῦ, παραμονεύουν ἐχθροὶ ποὺ ζητοῦν ν᾽ ἁρπάξουν τὸν πολύτιμο θησαυρό. Καὶ ὁ θησαυρὸς δὲν εἶνε διαμάντια, χρυσάφι, ἀσήμι· εἶνε ἡ πίστις μας. Πρόσεχε τὴν πίστι. Διότι ἡ πίστις μας δὲν εἶνε ψεύτικη· εἶνε ἡ μόνη ἀληθινή, στὴν ὁποία πρέπει νὰ δώσουμε ὅλη τὴν ἐμπιστοσύνη μας. Ὁ λόγος της εἶνε ἀξιόπιστος, «πιστὸς ὁ λόγος». Πρέπει νὰ πιστέψουμε, νὰ παραδεχθοῦμε αὐτὰ ποὺ διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας. Δὲν ὑπάρχουν, ναὶ δὲν ὑπάρχουν στὸν κόσμο ἄλλα λόγια πιὸ ὡραῖα ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ δίδαξε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.
* * *
Τί δίδαξε ὁ Χριστός; Μᾶς δίδαξε, ὅτι·
⃝ Ὑπάρχει Θεός. Ναί ὑπάρχει, εἰς πεῖσμα τῶν δαιμόνων καὶ τῶν ἀθέων καὶ τῶν ὑλιστῶν ποὺ μόνο ὕλη πιστεύουν· ὑπάρχει ἡ ἀνωτέρα δύναμις ποὺ κυβερνᾷ τὸν κόσμο ὁλόκληρο, κι αὐτὴ εἶνε ὁ Θεός. Ὅλα μαρτυροῦν ὅτι ὑπάρχει Θεός, ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα ἕως τὰ μικρότερα. Κ᾽ ἕνα μυρμήγκι ἀκόμα. Ξέρεις τί εἶνε τὸ μυρμήγκι; Ἕνα ἐργοστάσιο, φοβερὸ ἐργοστάσιο. Κι ὅπως δὲν μπορεῖς νὰ πῇς ὅτι ἕνα ἐργοστάσιο φύτρωσε μόνο του στὴ γῆ, ἔτσι δὲν μπορεῖς νὰ πῇς κι ὅτι ἕνα μυρμηγκάκι, ποὺ τὸ ἐξετάζουν οἱ ἐπιστήμονες καὶ μένουν κατάπληκτοι, ἔγινε μόνο του. Ὅλοι μαζὶ οἱ ἐπιστήμονες νὰ μαζευτοῦν, ἕνα μυρμηγκάκι δὲν φτειάνουν. Ὅλα τὰ ἔκανε ὁ Θεός· καὶ μυρμήγκια καὶ μέλισσες καὶ ἀρνιὰ καὶ δέντρα καὶ ποτάμια καὶ θάλασσες καὶ ἥλιο καὶ φεγγάρι, ὅλα προέρχονται ἀπὸ τὸ Θεό.
⃝ Μᾶς δίδαξε λοιπὸν ὁ Χριστὸς ὅτι ὑπάρχει Θεός. Κι ὄχι μόνο ὅτι ὑπάρχει, ἀλλὰ καὶ ὅτι ἔχει σπλάχνα οἰκτιρμῶν, εἶνε πατέρας γεμᾶτος στοργὴ καὶ ἐνδιαφέρον. Ἂν κάθε πατέρας ἀγαπᾷ τὸ παιδί του, πολὺ περισσότερο ὁ Θεὸς ἐμᾶς, ποὺ εἴμαστε ὅλοι παιδιά του ἀγαπημένα.
⃝ Ὑπάρχει Θεός. Ναί ὑπάρχει, εἰς πεῖσμα τῶν δαιμόνων καὶ τῶν ἀθέων καὶ τῶν ὑλιστῶν ποὺ μόνο ὕλη πιστεύουν· ὑπάρχει ἡ ἀνωτέρα δύναμις ποὺ κυβερνᾷ τὸν κόσμο ὁλόκληρο, κι αὐτὴ εἶνε ὁ Θεός. Ὅλα μαρτυροῦν ὅτι ὑπάρχει Θεός, ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα ἕως τὰ μικρότερα. Κ᾽ ἕνα μυρμήγκι ἀκόμα. Ξέρεις τί εἶνε τὸ μυρμήγκι; Ἕνα ἐργοστάσιο, φοβερὸ ἐργοστάσιο. Κι ὅπως δὲν μπορεῖς νὰ πῇς ὅτι ἕνα ἐργοστάσιο φύτρωσε μόνο του στὴ γῆ, ἔτσι δὲν μπορεῖς νὰ πῇς κι ὅτι ἕνα μυρμηγκάκι, ποὺ τὸ ἐξετάζουν οἱ ἐπιστήμονες καὶ μένουν κατάπληκτοι, ἔγινε μόνο του. Ὅλοι μαζὶ οἱ ἐπιστήμονες νὰ μαζευτοῦν, ἕνα μυρμηγκάκι δὲν φτειάνουν. Ὅλα τὰ ἔκανε ὁ Θεός· καὶ μυρμήγκια καὶ μέλισσες καὶ ἀρνιὰ καὶ δέντρα καὶ ποτάμια καὶ θάλασσες καὶ ἥλιο καὶ φεγγάρι, ὅλα προέρχονται ἀπὸ τὸ Θεό.
⃝ Μᾶς δίδαξε λοιπὸν ὁ Χριστὸς ὅτι ὑπάρχει Θεός. Κι ὄχι μόνο ὅτι ὑπάρχει, ἀλλὰ καὶ ὅτι ἔχει σπλάχνα οἰκτιρμῶν, εἶνε πατέρας γεμᾶτος στοργὴ καὶ ἐνδιαφέρον. Ἂν κάθε πατέρας ἀγαπᾷ τὸ παιδί του, πολὺ περισσότερο ὁ Θεὸς ἐμᾶς, ποὺ εἴμαστε ὅλοι παιδιά του ἀγαπημένα.
⃝ Μᾶς δίδαξε ἀκόμα ὁ Χριστός, ὅτι ὁ Θεὸς εἶνε ἕνας, ἀλλὰ ὁ ἕνας Θεὸς εἶνε τρία πρόσωπα, Πατὴρ Υἱὸς καὶ ἅγιον Πνεῦμα – ἁγία Τριάς, ἐλέησον τὸν κόσμον σου. Αὐτὸ πιστεύουμε ἐμεῖς. Οἱ μωαμεθανοὶ πιστεύουν στὸν Ἀλλὰχ καὶ ἄλλοι ἀλλοῦ· ἐμεῖς διαφέρουμε ἀπ᾿ ὅλα τὰ θρησκεύματα, διότι πιστεύουμε στὴν ἁγία Τριάδα – Πάτερ Υἱὲ καὶ Πνεῦμα, ἐλέησον τὸν κόσμον σου. Αὐτὴ εἶνε ἡ πίστι μας, φυτεμένη στὴν καρδιά μας καὶ λάμπει σὰν ἄστρο φωτεινό.
⃝ Δίδαξε ἀκόμα ὁ Χριστός μας, ὅτι τὸ ἕνα πρόσωπο τῆς ἁγίας Τριάδος, ὁ Υἱός, κατέβηκε ἀπὸ τὰ ὕψη τοῦ οὐρανοῦ ἐδῶ στὴ γῆ καὶ φόρεσε σάρκα ἀνθρωπίνη ἀπὸ τὰ πάναγνα αἵματα τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἔγινε ἄνθρωπος σὰν κ᾽ ἐμᾶς πλὴν τῆς ἁμαρτίας. Κήρυξε, θαυματούργησε, ὑπέμεινε τὰ φρικτὰ πάθη ποὺ περιγράφουν τὰ εὐαγγέλια, σταυρώθηκε, ἀναστήθηκε καὶ ἀναλήφθηκε στοὺς οὐρανούς. Καὶ ὅλα αὐτά, γιὰ νὰ σώσῃ τὸν ἄνθρωπο.
⃝ Δίδαξε ἀκόμα ὁ Χριστός μας, ὅτι ἵδρυσε τὴν ἁγία του Ἐκκλησία, μὲ τὰ ἑπτὰ μυστήριά της μὲ τὰ ὁποῖα ἁγιάζεται κάθε πιστός.
⃝ Δίδαξε ἀκόμα ὁ Χριστός μας, ὅτι θὰ ἔρθῃ πάλι. Ναὶ θὰ ἔρθῃ – δὲν εἶνε ψέμα, εἶνε ἀλήθεια. Ὅσο εἶστε βέβαιοι ὅτι αὔριο ξημερώνει Δευτέρα, τόσο νὰ εἶστε βέβαιοι ὅτι θὰ ἔρθῃ μία «ἡμέρα μεγάλη καὶ ἐπιφανής» (Ἰωὴλ 3,4. Πράξ. 2,20), κατὰ τὴν ὁποία ὁ Χριστὸς θὰ ἔρθῃ, ὄχι πλέον ὡς νήπιο ὅπως πρῶτα στὴ Βηθλεέμ, ἀλλὰ ὡς βασιλεύς. Θὰ στήσῃ παγκόσμιο δικαστήριο καὶ ἐνώπιόν του θὰ δικαστοῦμε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ὅλων τῶν αἰώνων, ἀπὸ τὸν Ἀδὰμ μέχρι τὸν τελευταῖο, ἄντρες καὶ γυναῖκες, μικροὶ καὶ μεγάλοι· καὶ ἄλλοι μέν, «οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες», θὰ ἀπέλθουν «εἰς ζωὴν αἰώνιον», «οἱ δὲ τὰ φαῦλα πράξαντες» καὶ ἀμετανόητοι, ποὺ δὲν ἔρριξαν ποτέ ἕνα δάκρυ γιὰ τὶς ἁμαρτίες τους, «ἀπελεύσονται εἰς κόλασιν αἰώνιον» (Ἰω. 5,29. Ματθ. 25,46). «Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος· ἀμήν» (Σύμβ. πίστ. 11-12).
* * *
Αὐτὰ δίδαξε ὁ Χριστός, καὶ αὐτὰ διδάσκουμε κ᾽ ἐμεῖς καὶ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ αἰῶνες. –Μὰ εἶνε ἆραγε αὐτά ἀληθινά;… Ἡ ἀπάντησις εἶνε· «Πιστὸς ὁ λόγος», εἶνε ἀληθινὰ αὐτά, ἔχουν ἀποδείξεις. Ποιός τὸ βεβαιώνει;
⃝ «Πιστὸς ὁ λόγος». Τὸ βεβαιώνουν τὰ θαύματα. Καμμιά ἄλλη θρησκεία δὲν ἔχει τὰ θαύματα ποὺ ἔχει ἡ Ἐκκλησία μας. Ἐγὼ ἀπορῶ πῶς ὑπάρχουν ἄπιστοι. Θαύματα ποὺ ἔκανε ὁ Χριστός, οἱ ἀπόστολοι, οἱ ἅγιοι καὶ οἱ μάρτυρες. Καὶ μέχρι σήμερα, ἂν καὶ λιγόστεψε ἡ πίστις, γίνονται θαύματα. Ἂν εἶσαι ἄπιστος, πήγαινε νὰ δῇς τὰ θαύματα ποὺ κάνει στὴν Κέρκυρα ὁ ἅγιος Σπυρίδων, στὴν Κεφαλονιὰ ὁ ἅγιος Γεράσιμος, στὴ Ζάκυνθο ὁ ἅγιος Διονύσιος, στὴν Τῆνο ἡ Παναγιά. Γονάτισε καὶ μέσ᾿ στὸ σπίτι σου, προσευχήσου μὲ πίστι, καὶ θὰ δῇς ὅτι καὶ σήμερα γίνονται μεγάλα θαύματα.
⃝ «Πιστὸς ὁ λόγος». Τὸ βεβαιώνουν οἱ προφητεῖες. Πολλὰ ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ λέει τὸ Εὐαγγέλιο ἔγιναν· ἔγιναν καὶ θὰ γίνουν. Ὁ Χριστός, σὲ χρόνο ποὺ δὲν ὑπῆρχε ἀκόμη Χριστιανισμός, ἱδρύοντας τὴν Ἐκκλησία του εἶπε ὅτι «καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. 16,18)· κι ὅλοι οἱ δαίμονες ἂν βγοῦν καὶ πολεμήσουν τὴν Ἐκκλησία, δὲ θὰ μπορέσουν νὰ τὴ γκρεμίσουν. Καὶ ὁ λόγος του ἐπαληθεύεται.
⃝ «Πιστὸς ὁ λόγος». Τὸ βεβαιώνουν τὰ θαύματα, τὸ βεβαιώνουν οἱ προφητεῖες, τὸ βεβαιώνουν οἱ ἀλλαγὲς τῆς μετανοίας. Ἐὰν σᾶς πῶ ὅτι ἕνας λύκος ἔγινε ἀρνί, ποιός θὰ τὸ πιστέψῃ; «Ὁ λύκος τρίχα ἀλλάζει, γνώμη δὲν ἀλλάζει». Κι ὅμως σήμερα τὸ εὐαγγέλιο, ἂν προσέξατε, διηγεῖται ἕνα τέτοιο θαῦμα, ὅτι ἕνας λύκος ἔγινε ἀρνί. Εἶνε ὁ Ζακχαῖος, ποὺ ὡς ἀρχιτελώνης ἀδικοῦσε τὴν κοινωνία, ἅρπαζε, πλούτιζε – θησαύριζε. Καὶ ξαφνικὰ ὁ λύκος αὐτὸς γίνεται ἀρνί. Πῶς; Ὅταν εἶδε καὶ πίστεψε στὸ Χριστὸ ἄλλαξε, ὁ ἀνελεήμων ἔγινε φιλάνθρωπος.
⃝ «Πιστὸς ὁ λόγος». Τὸ βεβαιώνει ἀκόμη τὸ αἷμα τοῦ μαρτυρίου. Ποταμοὶ αἱμάτων χύθηκαν γιὰ τὴν πίστι τοῦ Χριστοῦ. Καὶ οἱ μάρτυρες, ποὺ ἑορτάζουμε καθημερινῶς, ἀποτελοῦν πιστὴ ἀπόδειξι τῆς ἀληθείας τοῦ Εὐαγγελίου.
⃝ «Πιστὸς ὁ λόγος». Τὸ βεβαιώνουν τὰ θαύματα. Καμμιά ἄλλη θρησκεία δὲν ἔχει τὰ θαύματα ποὺ ἔχει ἡ Ἐκκλησία μας. Ἐγὼ ἀπορῶ πῶς ὑπάρχουν ἄπιστοι. Θαύματα ποὺ ἔκανε ὁ Χριστός, οἱ ἀπόστολοι, οἱ ἅγιοι καὶ οἱ μάρτυρες. Καὶ μέχρι σήμερα, ἂν καὶ λιγόστεψε ἡ πίστις, γίνονται θαύματα. Ἂν εἶσαι ἄπιστος, πήγαινε νὰ δῇς τὰ θαύματα ποὺ κάνει στὴν Κέρκυρα ὁ ἅγιος Σπυρίδων, στὴν Κεφαλονιὰ ὁ ἅγιος Γεράσιμος, στὴ Ζάκυνθο ὁ ἅγιος Διονύσιος, στὴν Τῆνο ἡ Παναγιά. Γονάτισε καὶ μέσ᾿ στὸ σπίτι σου, προσευχήσου μὲ πίστι, καὶ θὰ δῇς ὅτι καὶ σήμερα γίνονται μεγάλα θαύματα.
⃝ «Πιστὸς ὁ λόγος». Τὸ βεβαιώνουν οἱ προφητεῖες. Πολλὰ ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ λέει τὸ Εὐαγγέλιο ἔγιναν· ἔγιναν καὶ θὰ γίνουν. Ὁ Χριστός, σὲ χρόνο ποὺ δὲν ὑπῆρχε ἀκόμη Χριστιανισμός, ἱδρύοντας τὴν Ἐκκλησία του εἶπε ὅτι «καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. 16,18)· κι ὅλοι οἱ δαίμονες ἂν βγοῦν καὶ πολεμήσουν τὴν Ἐκκλησία, δὲ θὰ μπορέσουν νὰ τὴ γκρεμίσουν. Καὶ ὁ λόγος του ἐπαληθεύεται.
⃝ «Πιστὸς ὁ λόγος». Τὸ βεβαιώνουν τὰ θαύματα, τὸ βεβαιώνουν οἱ προφητεῖες, τὸ βεβαιώνουν οἱ ἀλλαγὲς τῆς μετανοίας. Ἐὰν σᾶς πῶ ὅτι ἕνας λύκος ἔγινε ἀρνί, ποιός θὰ τὸ πιστέψῃ; «Ὁ λύκος τρίχα ἀλλάζει, γνώμη δὲν ἀλλάζει». Κι ὅμως σήμερα τὸ εὐαγγέλιο, ἂν προσέξατε, διηγεῖται ἕνα τέτοιο θαῦμα, ὅτι ἕνας λύκος ἔγινε ἀρνί. Εἶνε ὁ Ζακχαῖος, ποὺ ὡς ἀρχιτελώνης ἀδικοῦσε τὴν κοινωνία, ἅρπαζε, πλούτιζε – θησαύριζε. Καὶ ξαφνικὰ ὁ λύκος αὐτὸς γίνεται ἀρνί. Πῶς; Ὅταν εἶδε καὶ πίστεψε στὸ Χριστὸ ἄλλαξε, ὁ ἀνελεήμων ἔγινε φιλάνθρωπος.
⃝ «Πιστὸς ὁ λόγος». Τὸ βεβαιώνει ἀκόμη τὸ αἷμα τοῦ μαρτυρίου. Ποταμοὶ αἱμάτων χύθηκαν γιὰ τὴν πίστι τοῦ Χριστοῦ. Καὶ οἱ μάρτυρες, ποὺ ἑορτάζουμε καθημερινῶς, ἀποτελοῦν πιστὴ ἀπόδειξι τῆς ἀληθείας τοῦ Εὐαγγελίου.
* * *
Ἔτσι εἶνε ἡ πίστι μας, ἀγαπητοί μου. Μεγάλη καὶ ὑψηλή, ἀήττητη καὶ ἀθάνατη. Μπορεῖ καὶ τὰ ἄστρα νὰ πέσουν καὶ τὰ ποτάμια νὰ ξεραθοῦν, κι ὁ χάρτης τῆς Εὐρώπης νὰ ἀλλάξῃ ἑκατὸ φορές, καὶ βασιλεῖες καὶ αὐτοκρατορίες νὰ σβήσουν. Ἕνα θὰ μείνῃ αἰώνιο· ἡ πίστις τῶν πατέρων μας. «Πιστὸς ὁ λόγος».
Ὄχι ἕνα τοῖς ἑκατό, ὄχι δύο, ὄχι δέκα, ὄχι πενήντα, ἀλλὰ ἑκατὸ τοῖς ἑκατό, ἑκατὸν ἕνα τοῖς ἑκατὸ εἶνε ἀληθινὴ ἡ πίστι μας. Μπορεῖ νὰ ἀμφιβάλλῃς ὅτι ὑπάρχεις ὁ ἴδιος, νὰ ἀμφιβάλλῃς ὅτι ὑπάρχει ἥλιος καὶ ἄστρα, νὰ ἀμφιβάλλῃς γιὰ ὅλα· γιὰ ἕνα μὴν ἀμφιβάλλεις, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε αἰώνιος. «Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι» (Ματθ. 24,35).
«Πιστὸς ὁ λόγος». Σ᾽ αὐτὴν τὴν ἁγία πίστι, τὴ γεμάτη χάρι καὶ θαύματα, ἀνήκουμε οἱ ἁμαρτωλοὶ ὅλοι μας. Ἀνήκουν γενεὲς γενεῶν. Μικρὸ πρᾶγμα εἶνε ὅτι τετρακόσα – πεντακόσα χρόνια κάτω ἀπὸ τὸ γιαταγάνι τοῦ Τούρκου ἔμειναν πιστοί; Σ᾿ αὐτὴ τὴν πίστι ἀνήκουμε.
Ζοῦμε σὲ χρόνια ἄσχημα, ἀδέρφια μου. Ὁ σατανᾶς πολεμάει μὲ τὶς φάλαγγές του νὰ ξερριζώσῃ τὴν πίστι. ῾Ραδιόφωνο, τηλεόρασι, τύπος, κράχτες ἀθεΐας καὶ ὑλισμοῦ, δάσκαλοι καὶ καθηγηταὶ κηρύττουν παντοῦ πὼς δὲν ὑπάρχει τίποτε παρὰ ὕλη καὶ μόνο ὕλη. Ὄχι! Ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶνε μόνο στομάχι, κοιλιὰ καὶ ἔντερα· εἶνε καὶ πνεῦμα – ψυχὴ ἀθάνατη. Καὶ τὸ μόνο ποὺ μπορεῖ νὰ τὸν στηρίξῃ καὶ νὰ τὸν παρηγορήσῃ εἶνε ἡ πίστι τῶν πατέρων μας.
Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς προφήτευσε ὅτι θὰ ᾿ρθοῦν χρόνια ποὺ οἱ ἄνθρωποι θὰ κλείσουν τὰ αὐτιά τους στὸ Εὐαγγέλιο καὶ θὰ τ᾽ ἀνοίξουν στὸν διάβολο καὶ τοὺς κράχτες του. Ἀπευθύνομαι σ᾽ ἐσᾶς καὶ σᾶς παρακαλῶ· σὲ τοῦτα τὰ δύσκολα χρόνια, μείνετε πιστοὶ καὶ ἀφωσιωμένοι στὴν πίστι τοῦ Χριστοῦ. Κι ἂν ἔρθουν μέρες ποὺ κι ὁ πατέρας σου κ᾽ ἡ μητέρα σου καὶ τ᾽ ἀδέρφια σου καὶ ὅλοι ἀρνηθοῦν τὴν πίστι καὶ μείνῃς μόνος, – ἕνας νὰ μείνῃς, νὰ κρατήσῃς γερά! Καὶ νὰ ξέρῃς, ὅτι ὁ ἕνας θὰ νικήσῃ. Δὲ θὰ νικήσῃ ἡ ἀθεΐα καὶ ἡ ἀπιστία, θὰ νικήσῃ ὁ Χριστός· ὅν, παῖδες Ἑλλήνων, ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας˙ ἀμήν.
Ὄχι ἕνα τοῖς ἑκατό, ὄχι δύο, ὄχι δέκα, ὄχι πενήντα, ἀλλὰ ἑκατὸ τοῖς ἑκατό, ἑκατὸν ἕνα τοῖς ἑκατὸ εἶνε ἀληθινὴ ἡ πίστι μας. Μπορεῖ νὰ ἀμφιβάλλῃς ὅτι ὑπάρχεις ὁ ἴδιος, νὰ ἀμφιβάλλῃς ὅτι ὑπάρχει ἥλιος καὶ ἄστρα, νὰ ἀμφιβάλλῃς γιὰ ὅλα· γιὰ ἕνα μὴν ἀμφιβάλλεις, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε αἰώνιος. «Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι» (Ματθ. 24,35).
«Πιστὸς ὁ λόγος». Σ᾽ αὐτὴν τὴν ἁγία πίστι, τὴ γεμάτη χάρι καὶ θαύματα, ἀνήκουμε οἱ ἁμαρτωλοὶ ὅλοι μας. Ἀνήκουν γενεὲς γενεῶν. Μικρὸ πρᾶγμα εἶνε ὅτι τετρακόσα – πεντακόσα χρόνια κάτω ἀπὸ τὸ γιαταγάνι τοῦ Τούρκου ἔμειναν πιστοί; Σ᾿ αὐτὴ τὴν πίστι ἀνήκουμε.
Ζοῦμε σὲ χρόνια ἄσχημα, ἀδέρφια μου. Ὁ σατανᾶς πολεμάει μὲ τὶς φάλαγγές του νὰ ξερριζώσῃ τὴν πίστι. ῾Ραδιόφωνο, τηλεόρασι, τύπος, κράχτες ἀθεΐας καὶ ὑλισμοῦ, δάσκαλοι καὶ καθηγηταὶ κηρύττουν παντοῦ πὼς δὲν ὑπάρχει τίποτε παρὰ ὕλη καὶ μόνο ὕλη. Ὄχι! Ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶνε μόνο στομάχι, κοιλιὰ καὶ ἔντερα· εἶνε καὶ πνεῦμα – ψυχὴ ἀθάνατη. Καὶ τὸ μόνο ποὺ μπορεῖ νὰ τὸν στηρίξῃ καὶ νὰ τὸν παρηγορήσῃ εἶνε ἡ πίστι τῶν πατέρων μας.
Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς προφήτευσε ὅτι θὰ ᾿ρθοῦν χρόνια ποὺ οἱ ἄνθρωποι θὰ κλείσουν τὰ αὐτιά τους στὸ Εὐαγγέλιο καὶ θὰ τ᾽ ἀνοίξουν στὸν διάβολο καὶ τοὺς κράχτες του. Ἀπευθύνομαι σ᾽ ἐσᾶς καὶ σᾶς παρακαλῶ· σὲ τοῦτα τὰ δύσκολα χρόνια, μείνετε πιστοὶ καὶ ἀφωσιωμένοι στὴν πίστι τοῦ Χριστοῦ. Κι ἂν ἔρθουν μέρες ποὺ κι ὁ πατέρας σου κ᾽ ἡ μητέρα σου καὶ τ᾽ ἀδέρφια σου καὶ ὅλοι ἀρνηθοῦν τὴν πίστι καὶ μείνῃς μόνος, – ἕνας νὰ μείνῃς, νὰ κρατήσῃς γερά! Καὶ νὰ ξέρῃς, ὅτι ὁ ἕνας θὰ νικήσῃ. Δὲ θὰ νικήσῃ ἡ ἀθεΐα καὶ ἡ ἀπιστία, θὰ νικήσῃ ὁ Χριστός· ὅν, παῖδες Ἑλλήνων, ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας˙ ἀμήν.
(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνοςhttp://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=57746#more-57746
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Βασιλείου Φιλώτα – Ἀμυνταίου τὴν 29-1-1984
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Βασιλείου Φιλώτα – Ἀμυνταίου τὴν 29-1-1984
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχόλια με υβριστικό περιεχόμενο θα διαγράφονται.