Έρευνα άρθρου:
Το νόημα της ζωής🌹Πάτερ Μάξιμε, ευλογείτε. Σας παρακαλώ πολύ πήτε μου, πως θα μπορώ να ευχαριστήσω το Θεό για ό,τι μου έδωσε μέχρι σήμερα;
Στά του Θεού, όπως καί πάντοτε μάλλον, τό καλό έχει καί τό καλύτερό του. Πιό απλοϊκά καί αδέξια δοξάζει τόν Θεό ένας αρχάριος στά πνευματικά, πιό ευφυώς καί όλόψυχα Τόν δοξάζει ένας έμπειρος καί ώριμος. Νά μερικοί τρόποι, γιά νά ευχαριστούμε τόν Θεό γιά όλα τά πρός εμάς καλά Του.
Όταν προσευχόμαστε, ένα μέρος της προσευχής τό αφιερώνουμε σέ ευχαριστίες καί δοξολογίες γιά όλα τά καλά πού μας έχει δώσει. Τόν ευχαριστούμε, αναλογιζόμενοι τί καλά θά στερούμασταν, άν δέν μας χαρίζονταν οι θείες ευεργεσίες. Ψάλλουμε ύμνους ευχαριστίας καί δοξολογίες. Λέμε συχνά, «δόξα σοι, Θεέ μου, δόξα σοι». Προσπαθούμε νά του είμαστε περισσότερο ευάρεστοι, ταπεινοί, μετανοημένοι γιά τίς αμαρτίες καί τίς παραλείψεις μας, νά Του μιλάμε συνειδητά (όχι αδιάφορα), νά ζητάμε φώτιση, γιά νά Τόν ευχαριστούμε καλύτερα. Δάκρυα χαράς καί ευγνωμοσύνης νά Του προσφέρουμε συχνά.
Νά αυξάνουμε τήν αγάπη μας πρός τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο. Νά κάνουμε θυσίες γιά τόν Θεό σέ χρόνο καί κόπο (άσκηση δηλαδή) καί σέ αγαθά πού έχουμε· ιδίως άν τά καλά πού έχουμε είναι περίσσια (γιά νά μπορούμε νά τό κάνουμε αυτό, πρέπει νά είμαστε ολιγαρκείς). Νά ανάβουμε από ένα κεράκι όπου εκκλησιαζόμαστε ή/καί στίς προσευχές μας λέγοντας, «αυτό, Χριστέ μου, στό προσφέρω γιά όλα τά πρός εμέ καλά σου». Καί πάντοτε νά συμπληρώνουμε, «συχώρα με, Χριστέ μου, πού δέν μπορώ ή δέν ξέρω πώς νά σέ ευχαριστήσω περισσότερο».
Όταν φωτίζει ο Θεός, Τόν δοξάζουμε ολόψυχα, εννοώντας τά λόγια μας, ακόμα καί δάκρυα χαράς μας πλημμυρίζουν. Ενώ ένας άσχετος περί τά πνευματικά είναι δυνατόν νά ευχαριστήσει γιά κάτι τόν Θεό; Σκεφθήτε, πόσο διαφορετικά θά μπορούσαν νά ευχαριστήσουν ένας πεινασμένος από έναν χορτάτο, ένας φιλοσοφημένος από έναν επιπόλαιο, ένας πονεμένος από έναν καλοπερασάκια, ένας ηλικιωμένος από έναν νέο, ένας ενάρετος από έναν εμπαθή, ένας φτωχός από έναν πάμπλουτο κλπ.
Είναι σωστό να εκλαμβάνω ως σημάδια-μηνύματα (καλά ή κακά), πράγματα που βλέπω ή ακούω;
Είναι πολύ λίγες οι φορές πού αξίζει νά προσέχεις ό,τι βλέπεις ή ακούς. Όταν είναι από τόν Θεό, συνοδεύονται καί από μία σχετική «πληροφορία» μέσα στήν ψυχή μας (ή στόν νού μας). Τό ασφαλέστερο είναι η προσευχή, η υπομονή, η ερώτηση του Πνευματικού άν τόν σέβεσαι καί έχεις τή διάθεση νά υπακούσεις.
Αν εργάζομαι για κάποιον που είναι αιρετικός, είναι αμαρτία;
Στή σημερινή κοινωνία, καί ιδίως στό Εξωτερικό, αυτό είναι ένα αναγκαίο κακό. Όταν δέν μπορεί νά γίνει αλλοιώς, νά προσφέρεις τήν εργασία σου όσο τό δυνατόν πληρέστερα καί υποδειγματικά. Αλλά σέ θέματα πίστεως καί αρετής συμπεριφέρσου κατά τήν εντολή του Χριστού: «φρόνιμοι ως οι όφεις, καί ακέραιοι ως αι περιστεραί» καί «πειθαρχείν δεί Θεώ μάλλον, ή ανθρώποις». Σέ απευκταία περίπτωση υπερβολικής πιέσεως καί «λάθους» σου, η μοναδική λύση είναι η μεγάλη μετάνοια καί, εν ανάγκη, τό μαρτύριο.πηγη:http://maximosathos.com/?p=299
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχόλια με υβριστικό περιεχόμενο θα διαγράφονται.