Τετάρτη 27 Ιουλίου 2016

παναγία οδηγήτρια παράκληση

έρευνα:φιλιώ. ελπίδα.

Παναγίας Οδηγήτριας Παρακλητικός κανών


 Ελογήσαντος το ερέως,  ΜΒ΄ ψαλμός.
Κύριε ε
σάκουσον τς προσευχς μου, νώτισαι τήν δέησίν μου ν τ ληθείΣου, εσάκουσον μου ν τ δικαιοσύν Σου καί μή εσέλθης ες κρίσιν μετά τοδούλου Σου, τι ο δικαιωθήσεται νώπιόν Σου, πς ζν. τι κατεδίωξεν χθρός τήν ψυχήν μου, ταπείνωσεν ες γν τήν ζωήν μου. κάθισέ με ν σκοτεινος, ς νεκρούς αἰῶνος καί κηδιάσεν π’ μέ τό πνεμα μου, ν μοίταράχθη  καρδία μου. μνήσθην μερν ρχαίων, μελέτησα ν πσι τοςργοις Σου, ν ποιήμασι τν χειρν Σου μελέτων. Διεπέτασα πρός Σέ τάς χείρας μου,  ψυχή μου ς γ νυδρός Σοι. Ταχύ εσακουσόν μου, Κύριε, ξέλιπε τό πνεμα μου. Μή ποστρέψης τό πρόσωπόν Σου π’ μο καί μοιωθήσομαι τος καταβαίνουσιν ες λάκκον. κουστόν ποίησόν μου τό πρωΐ τό λεός Σου, τιπί Σοί λπισα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, δόν ν  πορεύσομαι, τι πρός Σέ ρα τήν ψυχήν μου. ξελο με κ τν χθρν μου, Κύριε, πρός Σέ κατέφυγον, δίδαξόν με το ποιεν τό θέλημά Σου, τι Σύ ε  Θεός μου. Τό Πνεμα Σου τό γαθόνδηγήσει με ν γ εθείνεκεν το νόματός Σου, Κύριε, ζήσεις με. ν τδικαιοσύν Σου ξάξεις κ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ν τ λέει Σουξολοθρεύσεις τούς χθρούς μου. Καί πολες πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, τι γώ δολος Σου εμί. 

Καί ε
θύς ψάλλεται τετράκις μετά τν οκείων στίχων:
Θεός Κύριος καί 
πέφανεν μν, ελογημένος  ρχόμενος ν νόματι Κυρίου.
Κα
 τ παρόντα Τροπάρια.
χος δ΄.  ψωθες ν τ Σταυρ.
Τ
 Θεοτόκ κτενς νν προσδράμωμεν...


Δόξα. 
χος δ΄. Ταχ προκατάλαβε.
ς στλος πυρίμορφος κα δηγία λαμπρά, πρς κλρον κήρατον, καθοδηγεςσφαλς, μς δηγήτρια. Σ γρ πρς πιδόσεις, τς βελτίους θύνεις, θείπισκοπ Σου, τος πιστς Σοι βοντας· Χαρε Κεχαριτωμένη,  Κύριος μετΣο.
Κα
 νν. μοιον.
ς ντος φιλόστοργος  δηγία  Σή, μν ναδεικνύεται, ν πολυτρόποις δεινος, γν δηγήτρια. Σ γρ ν περιστάσει, σφαλς Κυβερντις, τν περιστατουμένων, αληθς χρηματίζεις, δι Θεογεννήτρια, μνομεν τν χάριν Σου. Ν΄ ψαλμός

Κα
  Κανών.
Ωδ
 α΄. χος πλ. δ΄. γρν διοδεύσας.
σθενοσαν πάθεσι χαλεπος, τν πολυπαθ μου, οκτρν κα βαρυαλγ, καρδίαν άτρευσον Παρθένε, τν ατρν τν ψυχν  γεννήσασα.
πέρτερον δεξόν με δονν, σαρκικν τε βρόχων, κα μερίμνων βιοτικν, τννω ταγμάτων περτέρα, κα λαμπροτέρα λίου Θεόνυμφε.

Μυρίαις βαλλόμεθα συμφορα
ς, σφοδρς τς δύνας, φιστάμενοι ν ατας,λλ’ δη Σ τούτων Θεομτορ, τος π Σο πεποιθότας ξάρπασον.
 πύλη τς θείας νατολς, νοιξόν μοι πύλας, μετανοίας κα κ πυλν, τς θανατηφόρου μαρτίας, τ μεσιτεί σου ῥῦσαί με Δέσποινα.

Ωδ
 γ΄. Ορανίας ψίδος.
Καταφύγιον κόσμου Χριστιαν
ν καύχημα, σκέπη κα ντίληψις πάντων, τνλπιζόντων ες Σέ, τν πεποιθότα Σοι, μ ον κμ περίδης, λλ τ λέει Σου, Δέσποινα σσόν με.πηρείας δαιμόνων ς τ πολλ πάσχομεν, θεν κα κατώδυνον λην, ζωννύομεν. Σ ον βοήθησον, θείας χαρς  ατία, τ λυποντα τάχιστα, διασκεδάζουσα.

Παναγία Παρθένε 
 τος πιστος σκέπουσα, τέκνα Σου πάρχομεν πάντες, Μτερ εσπλαγχνε, π τν σκέπην τν Σήν, φύλαξον χραντε Κόρη, καγείαν δώρησαι, ψυχς τε κα σώματος.

Μητρικας ικεσίαις τ τν δεινν κλύδωνα, τν καταλαβόντα Σος δούλους, πασον Πανάμωμε, κατακοιμίζουσα, τς πονηρς ντιπνεύσεις, ναντίαν ζάλην τε, πόῤῥω λαύνουσα.
Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου, Θεοτόκε, ότι πάντες μετά Θεόν εις σέ καταφεύγομεν, ώς άρρηκτον τείχος και προστασίαν.
Eπίβλεψον εν ευμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν και ίασαι τής ψυχής μου τό άλγος.
Αίτησις…

Κάθισμα. 
χος β΄. Πρεσβεία θερμή.
Πρεσβείας τα
ς Σας παύστοις πρς Κύριον, παντοίων δεινν, κινδύνων τε καθλίψεων, δούλοις Σου πάλλαξον, Θεοτόκε δηγήτρια, κα τν παγίδων ῥῦσαι το χθρο, τηροσα τν ποίμνην Σου πήμαντον.

Ωδ
 δ΄. Εσακήκοα Κύριε.
 λπίς μου κα καύχημα,  καταφυγ ζω κα ντίληψις, προστασία καπαράκλησις, Σ πάρχεις Κόρη πανσεβάσμιε.

Σωτηρίαν παράσχου μοι, τ
ν κατ ψυχν κα σμα Πανάμωμε, κα νοσοντι δς τν ασιν, κα τν δυνν τν πολύτρωσιν.κετεύω Σε Δέσποινα, μ γκαταλίπς με ρ θλίψεως, λλ λεως μοι φάνηθι, κα τς τν δαιμόνων ύου τροπώσεως.

Δωρεάν με 
λέησον, νόσων τε παντοίων Κόρη πάλλάξον, κα κολάσεωςξάρπασον,  καταφυγ κα προστασία μου.

Ωδ
 ε΄. να τί με πώσω.
Πονηρίας δαιμόνων, κα
 κακίας νθρώπων ῥῦσαί με Δέσποινα, κα ψυχς τν νόσον, κα το σώματος θττον θεράπευσον,  τεκοσα μόνη, πάσης σαρκς κατν πνευμάτων, ατρν κα Σωτρα κα Κύριον.

Συνεχόμενοις πλείστοις, πειρασμο
ς Πανάχραντε, κα περιστάσεσι, πανταχόθεν ομοι! Κα κλονούμενον ζάλαις κα θλίψεσι, περιφρούρησόν με, π τν σκέπην Σου τν θείαν, λυτρουμένη κα σώζουσα πάντοτε.

Τ
 θερμ Σου πρεσβεί, τ πρς τν Υόν Σου κεχρημένη Πάναγνε, πρ τοχρείου, κα πολλ πτακότος κέτου Σου, πως ερω λύσιν, μαρτιν μου τν Σωτρα, κδυσώπησον πρ τς τάσεως.

Θεοτόκε Παρθένε, καύχημα κα
 στήριγμα πιστν Πανάμωμε,  Θεογενντορ, τς κτίσεως πάσης Βασίλισσα, τος μνολογοντας, τν Σν Υἱὸν λύτρωσαι πάσης, πηρείας δεινο πολεμήτορος.

Ωδ
 στ΄. Τν δέησιν.
Χρεωστικ
ς, τ να τ ερ Σου προσέδραμον, κα ς κέτης οκτρός, παρίσταμαι Δέσποινα, τ δάκρυα δέξαι μου, ς τς χήρας τότε, τ λεπτΧριστς  Κύριος.
θέων αρετικν, μανίας σύντριψον Δέσποινα, κα πσαν πιβουλήν, δαιμόνων ματαίωσον, λαν χριστεπώνυμον, σκέπων κα φυλάττων, να πόθ Σε δοξάζωμεν.
πέθεντο, κραταιο πέθεντο, τος Σος δούλοις Θεομτορ Παρθένε, ο χθρικς,μν χοντες φύσει, κπολεμοντες κα θλίβοντες μετρα. Σ ον λπς κραταιά, πηρμένην φρν τούτων σύστειλον.
ξέχεεν, φ’ μς  Κύριος, τν ργν Ατο εθεί τη ψήφς γρ ργς χρηματίσαντες τέκνα, κα  θυμς τς ργς ατο λαβε, κατάβρωμα δεινς ποιν, λλ’ Ατν μν Σ ξιλέωσαι.
Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου, Θεοτόκε, ότι πάντες μετά Θεόν εις σέ καταφεύγομεν, ώς άρρηκτον τείχος και προστασίαν.
Άχραντε, η διά λόγου τόν Λόγον ανερμηνεύτως, επ' εσχάτων των ημερών τεκούσα δυσώπησον, ώς έχουσα μητρικήν παρρησίαν.
Κοντάκιον. χος β΄. Προστασία τν Χριστιανν.
Θλιβομένων κα
 τν σθενν ρωγότατον,  Χριστς ατρόν Σε πιστνδωρήσατο, ατρεύειν τς νόσους τν φοιτώντων ελαβς, Σ τεμένι δηγήτρια Παντάνασσα, λιτας γον τας Σας περισώζουσα, πρόφθασον ννάγκαις, βοήθησον ν κινδύνοις, κα τν χθρν τς μηχανάς, καβουλεύματα διάλυσον.

Προκείμενον. 
χος δ´: Μνησθήσομαι το νόματός σου ν πάσ γενε καγενε.
Στίχ. 
κουσον, Θύγατερ, κα δε, κα κλνον τ ος σου, κα πιλάθου το λαοσου, κα το οκου το πατρός σου, κα πιθυμήσει  βασιλες το κάλλους σου.

Ε
αγγέλιον, κ το κατ Λουκν. (Κεφ. α´ 39-49, 56)ν τας μέραις κείναις, ναστσα Μαριμ πορεύθη ες τν ρεινν μετσπουδς, ες πόλιν ούδα˙ κα εσλθεν ες τν οκον Ζαχαρίου κα σπάσατο τν λισάβετ. Κα γένετο, ς κουσεν  λισάβετ τν σπασμν τς Μαρίας,σκίρτησε τ βρέφος ν τ κοιλί ατς˙ κα πλήσθη Πνεύματος γίου λισάβετ, κα νεφώνησε φων μεγάλ κα επεν˙ Ελογημένη σ ν γυναιξκα ελογημένος  καρπς τς κοιλίας σου. Κα πόθεν μοι τοτο, να λθ μήτηρ το Κυρίου μου πρός με; δο γάρ, ς γένετο  φων το σπασμο σου ες τ τά μου σκίρτησε τ βρέφος ν γαλλιάσει ν τ κοιλί μου. Καμακαρία  πιστεύσασα τι σται τελείωσις τος λελαλημένοις ατ παρΚυρίου. Κα επε Μαριάμ˙ Μεγαλύνει  ψυχή μου τν Κύριον, κα γαλλίασε τπνεμά μου π τ Θε τ Σωτρί μου, τι πέβλεψεν π τν ταπείνωσιν τς δούλης ατοδο γρ π το νν μακαριοσί με πσαι α γενεαί˙ τι ποίησέ μοι μεγαλεα  δυνατς κα γιον τ νομα ατομεινε δ Μαριμ σν ατσε μνας τρες κα πέστρεψεν ες τν οκον ατς.

Δόξα.
Πάτερ, Λόγε, Πνεμα, Τρις  ν Μονάδι, ξάλειψον τ πλήθη, τν μνγκλημάτων.
Κα
 νν.
Τας τς Θεοτόκου, πρεσβείαις λεμον, ξάλειψον τ πλήθη, τν μνγκλημάτων.

Στίχ. 
λμον, λέησόν με,  Θεός, κατ τ μέγα λεος σου κα κατ τ πλθος τν οκτιρμν σου ξάλειψον τ νόμημά μου.

Προσόμοιον. 
χος πλ. β´. λην ποθέμενοι.
Πάντων τ
 ατήματα, δηγήτρια Κόρη, πλήρωσον τν δούλων Σου, τν ες Σκ πίστεως προσιόντων Σοι, κα τν Σν Δεσποινα, πικαλουμένων, ρωγήν τε κα ντίληψιν, κ πάσης θλίψεως, κα σθενειν κα κακώσεων, ψυχς μο κασώματος, παντας μς λευθέρωσον, να Σ μνμεν, δοξάζοντες Χριστν τν Σν Υόν, ν κδυσώπει Πανύμνητε, σσαι τς ψυχς μν.

Ο
δες προστρέχων π Σοί, κατησχυμμένος π Σο κπορευέται, γνΠαρθένε Θεοτόκε, λλ’ ατεται τν χάριν, κα λαμβάνει τ δώρημα, πρς τσυμφέρον τς ατήσεως.
Ωδ
 ζ΄. Ο κ τς ουδαίας. καρπς Θεοτόκε τς σεπτς Σου νηδύος μς ζώωσε, καρπ θανατωθέντας, διό Σε κατ χρέος νυμνοντες κραυγάζομεν·  τν Πατέρων μν, Θες ελογητς ε.

Θρόνος πύρινος 
φθης κα παλάτιον θεον το Παντοκράτορος, το κόσμου σωτηρία, κα σκέπη τος βοσι, τ Υἱῷ Σου δηγήτρια,  τν Πατέρων μν, Θες ελογητς ε.

Σα
ς λιτας Θεοτόκε Σν Υἱὸν κδυσώπει οκτον νδείξασθαι, ες πταίονταςκέτας, θερμς δ κβοντας, κα ν πίστει κραυγάζοντας·  τν Πατέρωνμν, Θες ελογητς ε.

Θαυματων παραδόξων Σ
 τεμένει κπλήσω τος προσιοσι πιστς, ατν τςσθενείας, κουφίζουσα Παρθένε, κα τν ῥῶσιν χαρίζουσα, κα αωνίου δόξης, ατος καταξιούσα.

Ωδ
 η΄. Τν Βασιλέα.
γν Παρθένε, Χριστιανν  προστάτις, ξελο μς πάσης ανάγκης, να Σεμνμεν, ες πάντας τος αἰῶνας.

Φέρεις 
ς βρέφος, ν τας γίαις χερσί Σου, τν τ παρόντα φέροντα τ λόγ,θεν σν Ατ Σε, μνομεν ες αἰῶνας.
να δοξάζω, κα προσκυν μετ δέους, Σο τ πάνσεπτον νομα Κόρη, θλίψεως με πάσης, κλύτρωσαι κα βλάβης.
ς σφαλ Σε, λπίδα μόνην κατέχων, καθικετεύω μαρτιν, κα κινδύνωνχραντε Μαρία, κλύτρωσαί με τάχει.

Ωδ
 θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.
Χαρ
ς κα εφροσύνης, πλήρωσον Σος δούλους, ελικρινς Σοι προσφεύγονταςχραντε, τν καρδιν τς δύνας ποῤῥαπίζουσα.
λάσθητι Σωτήρ μου, πσι τος τιμσι, τν περένδοξον ντως Μητέρα Σου, καΠαραδείσου τς δόξης δεξον οκήτορας.

Ε
πρέπειαν Σο οκου, τος γαπηκότας, κ πειρασμν διατήρει τρώτους, καδεξον γνή, το Παραδείσου ξίους δηγήτρια.
μνον Σοι τελευταον, πρτόν τε κα μέσον, το ρχαγγέλου τ χαρε προσφέρω Σεμνή, Σοί γαρ κατάλληλον λλον ερεν ο δύναμαι.

Μεγαλυνάρια.
ξιόν στν ς ληθς, μακαρίζειν σ τν Θεοτόκον, τν ειμακάριστον καπαναμώμητον κα Μητέρα το Θεο μν. Τν τιμιωτέραν τν Χερουβεμ κανδοξοτέραν συγκρίτως τν Σεραφείμ, τν διαφθόρως Θεν Λόγον τεκούσαν, τν ντως Θεοτόκον, σ μεγαλύνομεν.
θυνον πρς τρίβους τν ρετν, Κεχαριτωμένη δηγήτρια τος βροτούς, τος τ μεγαλεα, τ Σ μνολογοντας, κα σν τ ρχαγγέλ, χαρε βοντάς Σοι.
Πάσης 
πηρείας τν δυσμενν, λύτρωσαι Παρθένε τος προσφεύγοντας Σνα, κα πάσης τε κ βλάβης, ψυχν τε κα σωμάτων, κα θείας βασιλείας ατος ξίωσον.
Πρόσδεξαι Κυρία Μήτηρ Χριστο
μνον Σο κέτου, ταπεινο κα μαρτωλο, κατακεκρυμένου, κα βεβορβορωμένου, κ βάθους τς καρδίας, κα μ παρίδης με.χραντε Παρθένε Μήτηρ Θεο, κα δεδοξασμένη, πρ πσαν φύσιν βροτν,δηγήτρια Κόρη, γία Θεοτόκε, περίσωζε τος πίστει, Σ μεγαλύνοντας.
Τ
 θυμιατήριον τ χρυσον, τν στάμνον τν άβδον τν λυχνίαν τν θεαυγ, τν τόμον τν θεον, ν  Θεο δακτύλ Λόγος νεγράφη, Σ μεγαλύνομεν.
Χαιρε τ
ν γγέλων  χαρμονή, κα τν ποστόλων ρχαγγέλων καΠροφητν, Μαρτύρων σίων, κα πάντων τν Δικαίων, νύμφευτε Παρθένε, σκέπε τν πόλιν Σου.
Π
σαι τν γγέλων α στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, ποστόλων  δωδεκάς, ογιοι πάντες, μετ τς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν ες τ σωθναι μς.

Τρισάγιον.
πολυτίκιον. χος δ΄. Ταχ προκατάλαβε.
ς στλος πυρίμορφος κα οδηγία λαμπρά, πρς κλρον κήρατον, καθοδηγεςσφαλς, μς δηγήτρια. Σ γρ προς πιδόσεις, τς βελτίους θύνεις, θείπισκοπ Σου, τος πιστς Σοι βοντας· Χαρε Κεχαριτωμένη,  Κύριος μετΣο.
 κτενς παρ το ερέως κα  πόλυσις, μεθ’ ν ψάλλομεν τ πόμενα τροπάρια.

χος β΄. τε κ το ξύλου.
Πλο
τος, πτωχευόντων κα τρυφή, κα καταφυγ τν πενήτων, κα ρφανν λπίς, Σ πάρχεις δηγήτρια, κα Σε δοξάζομεν, ο ν θλίψει κραυγάζοντες·γία γίων, λύτρωσαι προφθάσασα, κα νν τος δούλους Σου, πάσης πηρείας δαιμόνων, κα τς χαλεπς τιμωρίας, κα τς αωνίου κατακρίσεως.
σπερ, ν λιμένι προσδραμών, π τν γίαν Σου σκέπην, Παρθενομτοργνή, δέομαι σπλαγχνίσθητι, μ ποῤῥίψης με, λλ ῥῦσαι τν δολόν Σου, τς νν πελθούσης, θλίψεως ς χουσα, το συμπαθς φυσικόν, Μτερ το Θεοτο ψίστου, πάντοτε πρεσβεύουσα σζε, πάσης περιστάσεως τος δούλους Σου.



Δέσποινα πρόσδεξαι τ
ς δεήσεις τν δούλων Σου, κα λύτρωσαι μς, ππάσης νάγκης κα θλίψεως.

Τ
ν πάσαν λπίδα μου ες σ νατίθημι, Μτερ το Θεο, φύλαξον μς πτν σκέπην Σου.
 ερεύς: Δι εχν τν γίων Πατέρων μν, Κύριε ησο Χριστ  Θεός,λέησον κα σσον μς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

σχόλια με υβριστικό περιεχόμενο θα διαγράφονται.

ΑΓΝΩΣΤΗ ΠΡΟΦΗΤΕΊΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΘΕΑΤΟΥΣ ΑΣΚΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΦΑΡΑΓΓΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΆΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.

Ερευνα άρθρου:filio xarisopoulou ΑΓΝΩΣΤΗ ΠΡΟΦΗΤΕΊΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΘΕΑΤΟΥΣ ΑΣΚΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΦΑΡΑΓΓΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΆΓΙΟ...