Έρευνα άρθρου:
Το νόημα της ζωής🌹
Οι Χριστιανοί λοιπόν δεν ξεχωρίζουν ούτε στον τόπο, ούτε στη γλώσσα, ούτε στο ντύσιμο από τους άλλους ανθρώπους. Μα ούτε και κατοικούν κάπου σε πόλεις δικές τους, ούτε μεταχειρίζονται κάποια διάλεκτο παραλλαγμένη, ούτε κάνουν ζωή που να ξεχωρίζει. Αυτό δεν είναι γι’ αυτούς διδαχή που βρέθηκε από κάποια επινόηση και από την ανησυχία πολυάσχολων ανθρώπων, ούτε υπερασπίζουν δόγμα ανθρώπινο, όπως μερικοί.
Κατοικώντας σε πόλεις ειδωλολατρικές και βαρβαρικές, κατά τον κλήρο του ο καθένας, και ακολουθώντας τα τοπικά έθιμα σε ντύσιμο και φαγητό, καθώς και στον υπόλοιπο βίο, θαυμαστή και αληθινά παράδοξη δείχνουν την κατάσταση της πολιτείας τους. Σε πατρίδες κατοικούν δικές τους, αλλά σαν πάροικοι. Μετέχουν στα πάντα σαν πολίτες και τα πάντα υπομένουν σαν ξένοι. Κάθε ξένη πατρίδα είναι δική τους και κάθε πατρίδα, ξένη. Παντρεύονται όπως όλοι, κάνουν παιδιά. Αλλά δεν παρατάνε τα νεογέννητα. Τραπέζι κοινό έχουν, αλλά όχι και κρεβάτι. Μέσα σε σάρκα βρίσκονται, αλλά δε ζουν σύμφωνα με τη σάρκα. Στη γη περνάνε τη ζωή τους, αλλά είναι πολίτες του ουρανού. Υπακούουν στους νόμους που ορίζονται και με τον βίο τους νικάνε τους νόμους.
